Κοτυλιαίο κάταγμα

Ένα κοτυλιαίο κάταγμα είναι ένα σπάσιμο στο τμήμα υποδοχής της άρθρωσης ισχίου “μπάλας και υποδοχής”. Αυτά τα κατάγματα του ισχίου δεν είναι συνηθισμένα – εμφανίζονται πολύ λιγότερο συχνά από τα κατάγματα του άνω μηριαίου ή του μηριαίου κεφαλιού (το τμήμα «σφαίρα» της άρθρωσης).

Η πλειονότητα των κοτυλιαίων καταγμάτων προκαλείται από κάποιο είδος γεγονότος υψηλής ενέργειας, όπως σύγκρουση αυτοκινήτου. Πολλές φορές οι ασθενείς θα έχουν επιπλέον τραυματισμούς που απαιτούν άμεση θεραπεία.

Σε μικρότερο αριθμό περιπτώσεων, ένα περιστατικό χαμηλής ενέργειας, όπως πτώση από το όρθιο, μπορεί να προκαλέσει κάταγμα κοτύλης σε ένα ηλικιωμένο άτομο που έχει ασθενέστερα οστά.

Η θεραπεία για κοτυλιαία κατάγματα συχνά περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση της φυσιολογικής ανατομίας του ισχίου και τη σταθεροποίηση της άρθρωσης του ισχίου.

Το ισχίο είναι μία από τις μεγαλύτερες αρθρώσεις του σώματος. Είναι ένας σύνδεσμος “μπάλας και υποδοχής”. Η υποδοχή σχηματίζεται από την κοτύλη, η οποία είναι μέρος της λεκάνης. Η μπάλα είναι το μηριαίο κεφάλι, το οποίο είναι το άνω άκρο του μηριαίου οστού (μηρός).

Ανατομία ισχίου

Σε ένα υγιές ισχίο, η μπάλα ταιριάζει με ασφάλεια μέσα στην υποδοχή και περιστρέφεται εύκολα μέσα στην ομαλή επένδυση του χόνδρου.

Οι επιφάνειες των οστών της σφαίρας και της υποδοχής καλύπτονται με αρθρικό χόνδρο – μια λεία, ολισθηρή ουσία που προστατεύει και απορροφά τα οστά και τους επιτρέπει να κινούνται εύκολα.

Οι ζώνες ιστών που ονομάζονται σύνδεσμοι συνδέουν το ένα οστό στο άλλο. Αυτοί οι σύνδεσμοι βοηθούν στην παροχή λειτουργίας και σταθερότητας στην άρθρωση του ισχίου, επιτρέποντάς της να κινείται χωρίς να πέφτει έξω από την υποδοχή.

Τα κύρια νεύρα, τα αιμοφόρα αγγεία και τμήματα του εντέρου, της ουροδόχου κύστης και των αναπαραγωγικών οργάνων περνούν μέσα ή κοντά στη λεκάνη. Αυτές οι δομές μπορεί περιστασιακά να καταστραφούν ως αποτέλεσμα τραυματισμού στην κοτύλη.

Περιγραφή

Τα κοτυλιαία κατάγματα ποικίλλουν. Για παράδειγμα, το κόκαλο μπορεί να σπάσει σε ευθεία ή να σπάσει σε πολλά κομμάτια. Όταν η κοτύλη σπάσει, η μηριαία κεφαλή μπορεί να μην χωρά πλέον σταθερά στην υποδοχή και η επιφάνεια του χόνδρου και των δύο οστών μπορεί να υποστεί ζημιά.

Εάν η άρθρωση παραμείνει ακανόνιστη ή ασταθής, η συνεχής βλάβη του χόνδρου στις επιφάνειες μπορεί να οδηγήσει σε αρθρίτιδα. Η σοβαρότητα του τραυματισμού εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, όπως:

• Ο αριθμός και το μέγεθος των θραυσμάτων κατάγματος
• Η ποσότητα του οστού που είναι μετατοπισμένο – Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα σπασμένα άκρα των οστών ευθυγραμμίζονται επαρκώς. Σε πιο σοβαρά κατάγματα, μπορεί να υπάρχει μεγάλο κενό μεταξύ των σπασμένων κομματιών ή τα θραύσματα μπορεί να αλληλεπικαλύπτονται.
• Ο τραυματισμός στις επιφάνειες του χόνδρου τόσο της κοτύλης όσο και της κεφαλής του μηρού
• Ο τραυματισμός στους γύρω μαλακούς ιστούς, όπως μυς, τένοντες, νεύρα και δέρμα

Εάν το οστό σπάει με τέτοιο τρόπο ώστε τα θραύσματα των οστών να κολλήσουν στο δέρμα ή μια πληγή να διεισδύσει μέχρι το σπασμένο οστό, το κάταγμα ονομάζεται «ανοιχτό» ή σύνθετο κάταγμα. Αυτός ο τύπος κατάγματος είναι ιδιαίτερα σοβαρός επειδή, μόλις σπάσει το δέρμα, μπορεί να εμφανιστεί λοίμωξη τόσο στην πληγή όσο και στο οστό. Απαιτείται άμεση θεραπεία για την πρόληψη της λοίμωξης.

Τα ανοιχτά κατάγματα της κοτύλης είναι σπάνια επειδή η άρθρωση του ισχίου καλύπτεται καλά με μαλακούς ιστούς. Όταν συμβαίνουν, συνήθως είναι αποτέλεσμα τραύματος πολύ υψηλής ενέργειας.

Πρότυπο τραυματισμού

Η ανατομία της λεκάνης παρέχει οστική στήριξη τόσο στο μπροστινό (πρόσθιο) όσο και στο πίσω μέρος (οπίσθια) της υποδοχής του ισχίου. Οι γιατροί έχουν εντοπίσει διάφορα σχήματα κατάγματος κοτύλης. Αυτά τα μοτίβα κατάγματος βασίζονται σε:

1. Τοποθεσία – όπως ένα σπάσιμο στην πρόσθια (μπροστινή) ή οπίσθια (πίσω) στήλη του οστού ή στην περιοχή γύρω από το  χείλος της κοτύλης
2. Προσανατολισμός – όπως ένα σπάσιμο που είναι ευθεία στο οστό

Τα κοτυλιαία κατάγματα μπορούν επίσης να εμφανιστούν σε συνδυασμό μοτίβων. Η γνώση της σοβαρότητας και του συγκεκριμένου σχήματος του κατάγματος θα βοηθήσει τον ορθοπεδικό χειρουργό σας να καθορίσει τη θεραπεία. Τα κοινά μοτίβα κοτυλιαίων καταγμάτων  περιλαμβάνουν:

Αιτία

Ένα κοτυλιαίο κάταγμα προκύπτει όταν μια δύναμη οδηγεί την κεφαλή του μηρού έναντι της κοτύλης. Αυτή η δύναμη μπορεί να μεταδοθεί από το γόνατο (όπως το χτύπημα του γόνατος στο ταμπλό σε μια σύγκρουση αυτοκινήτου) ή από την πλευρά (όπως πτώση από μια σκάλα απευθείας στο γοφό). Ανάλογα με την κατεύθυνση της δύναμης, το κεφάλι του μηρού μερικές φορές ωθείται από την υποδοχή του ισχίου, έναν τραυματισμό που ονομάζεται εξάρθρωση ισχίου.

Όταν το κάταγμα προκαλείται από κρούση υψηλής ενέργειας, οι ασθενείς συχνά αντιμετωπίζουν εκτεταμένη αιμορραγία και έχουν άλλους σοβαρούς τραυματισμούς που απαιτούν επείγουσα προσοχή.

Τα κοτυλιαία κατάγματα προκαλούνται μερικές φορές από αδύναμο ή ανεπαρκές οστό. Αυτό είναι πιο συνηθισμένο σε ηλικιωμένους ασθενείς των οποίων τα οστά έχουν εξασθενίσει από οστεοπόρωση. Αν και αυτοί οι ασθενείς δεν έχουν συχνά άλλους τραυματισμούς, μπορεί να έχουν περίπλοκα ιατρικά προβλήματα, όπως καρδιακές παθήσεις ή διαβήτη.

Συμπτώματα κοτυλιαίου κατάγματος

Η σπασμένη κοτύλη είναι σχεδόν πάντα επώδυνη. Ο πόνος επιδεινώνεται με κίνηση. Εάν έχει προκληθεί βλάβη στα νεύρα με τον τραυματισμό, ο ασθενής μπορεί να αισθανθεί μούδιασμα, αδυναμία ή αίσθημα μυρμηκίασης στο πόδι.

Εξέταση γιατρού

Σταθεροποίηση έκτακτης ανάγκης

Ασθενείς με κατάγματα που προκαλούνται από τραύμα υψηλής ενέργειας θα πάνε σχεδόν πάντα ή θα μεταφερθούν σε κέντρο επείγουσας φροντίδας ή δωμάτιο έκτακτης ανάγκης για αρχική θεραπεία λόγω της σοβαρότητας των συμπτωμάτων τους.

Εάν το κάταγμα οφείλεται σε τραύμα υψηλής ενέργειας, μπορεί επίσης να υπάρχουν τραυματισμοί στο κεφάλι, το στήθος, την κοιλιά ή τα πόδια. Εάν υπάρχει σημαντική απώλεια αίματος, μπορεί να οδηγήσει σε σοκ – μια απειλητική για τη ζωή κατάσταση που μπορεί να οδηγήσει σε ανεπάρκεια οργάνων.

Σωματική εξέταση

Ο γιατρός σας θα εξετάσει διεξοδικά τη λεκάνη, τους γοφούς και τα πόδια σας. Αυτός ή αυτή θα ελέγξει επίσης για να δει αν μπορείτε να μετακινήσετε τους αστραγάλους και τα δάχτυλα των ποδιών σας και να αισθανθείτε αίσθηση στο κάτω μέρος των ποδιών σας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα νεύρα μπορεί να τραυματιστούν ταυτόχρονα με τη θραύση της κοτύλης.

Ο γιατρός σας θα εξετάσει επίσης προσεκτικά το υπόλοιπο σώμα σας για να διαπιστώσει εάν έχετε υποστεί άλλους τραυματισμούς.

Εξετάσεις απεικόνισης

Ακτινογραφίες. Αυτές οι εξετάσεις παρέχουν εικόνες πυκνών δομών, όπως οστά. Οι ακτίνες Χ των κοτυλιαίων καταγμάτων λαμβάνονται από διάφορες διαφορετικές γωνίες για να δείξουν το μοτίβο του κατάγματος και τον τρόπο εκτόνωσης των οστών (μετατόπιση).

Αξονική τομογραφία. Λόγω της πολύπλοκης ανατομίας της λεκάνης, συνήθως γίνεται αξονική τομογραφία για κοτυλιαία κατάγματα. Η σάρωση θα παράσχει στο γιατρό σας μια πιο λεπτομερή, εγκάρσια τομή του ισχίου σας και μπορεί να είναι χρήσιμη στον προεγχειρητικό σχεδιασμό.

Θεραπευτική αγωγή

Ο γιατρός σας θα εξετάσει πολλά πράγματα κατά τον προγραμματισμό της θεραπείας σας, όπως:

• Το συγκεκριμένο μοτίβο του κατάγματος
• Πόσα εκτοπίζονται τα οστά
• Η συνολική σας κατάσταση υγείας

Μη χειρουργική θεραπεία

Μπορεί να συνιστάται μη χειρουργική θεραπεία για σταθερά κατάγματα στα οποία τα οστά δεν έχουν μετατοπιστεί. Μπορεί επίσης να συνιστάται σε ασθενείς που διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο χειρουργικών επιπλοκών. Για παράδειγμα, ασθενείς με σοβαρή οστεοπόρωση, καρδιακές παθήσεις ή άλλες ιατρικές ανησυχίες ενδέχεται να μην είναι σε θέση να ανεχθούν τη χειρουργική επέμβαση.

Η μη χειρουργική θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει:

1. Βοηθήματα πεζοπορίας. Για να αποφύγετε να έχετε βάρος στο πόδι σας, ο γιατρός σας μπορεί να σας συστήσει να χρησιμοποιήσετε πατερίτσες ή περιπατητή για έως και 3 μήνες ή έως ότου τα οστά σας επουλωθούν πλήρως.
2. Βοηθήματα στήριξης. Εάν ο γιατρός σας ανησυχεί για την αστάθεια των αρθρώσεων – η μπάλα του ισχίου σας γλιστράει μέσα ή βγαίνει από την υποδοχή – αυτός ή αυτή μπορεί να περιορίσει τη θέση του ισχίου σας, περιορίζοντας το πόσο επιτρέπεται να το λυγίσετε. Μια συσκευή στήριξης ποδιών,  ή σύστημα ακινητοποίησης γόνατος, μπορεί να σας βοηθήσει να διατηρήσετε αυτούς τους περιορισμούς.
3. Φάρμακα. Ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει φάρμακα για την ανακούφιση του πόνου, καθώς και ένα αντιπηκτικό (αραιωτικό αίματος) για τη μείωση του κινδύνου σχηματισμού θρόμβων αίματος στις φλέβες των ποδιών σας.

Χειρουργική θεραπεία

Τα περισσότερα κατάγματα της κοτύλης αντιμετωπίζονται με χειρουργική επέμβαση. Επειδή τα κοτυλιαία κατάγματα βλάπτουν την επιφάνεια του χόνδρου του οστού, ένας σημαντικός στόχος της χειρουργικής επέμβασης είναι να αποκαταστήσει μια λεία, ολισθαίνουσα επιφάνεια του ισχίου.

Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, ο γιατρός σας θα ανακατασκευάσει την κανονική ανατομία της άρθρωσης του ισχίου – ευθυγραμμίζοντας τα θραύσματα των οστών για να αποκαταστήσει την επιφάνεια της κοτύλης και να τοποθετήσει την μηριαία κεφαλή στην υποδοχή του ισχίου.

Χρόνος χειρουργικής επέμβασης

Τα περισσότερα κοτυλιαία κατάγματα δεν λειτουργούν με σωστό τρόπο. Ο γιατρός σας μπορεί να καθυστερήσει τη χειρουργική επέμβαση λίγες μέρες για να βεβαιωθείτε ότι η συνολική σας κατάσταση είναι σταθερή και ότι είστε προετοιμασμένοι για τη διαδικασία.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο γιατρός σας μπορεί να βάλει το πόδι σας σε σκελετική έλξη για να ακινητοποιήσει το κάταγμα και να αποτρέψει πρόσθετο τραυματισμό ή βλάβη στην υποδοχή του ισχίου. Στη σκελετική έλξη, εμφυτεύεται ένας μεταλλικός πείρος στο οστό του μηριαίου οστού ή της κνήμης. Τα βάρη που συνδέονται με τον πείρο τραβούν απαλά το πόδι, διατηρώντας τα σπασμένα θραύσματα των οστών σε όσο το δυνατόν πιο φυσιολογική θέση. Για πολλούς ασθενείς, η σκελετική πρόσφυση παρέχει επίσης ανακούφιση από τον πόνο.

Ευθυγράμμιση και εσωτερική διόρθωση

Κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης, τα εκτοπισμένα θραύσματα οστών επανατοποθετούνται στην κανονική τους ευθυγράμμιση. Ο γιατρός σας στη συνέχεια θα συνδέσει μεταλλικές πλάκες και βίδες στις εξωτερικές επιφάνειες του οστού για να συγκρατήσει τα θραύσματα μαζί, ενώ επουλώνονται.

Ανάλογα με τη θέση του κατάγματος σας, ο γιατρός σας θα κάνει μια τομή κατά μήκος του μπροστινού, πλευρικού ή πίσω μέρους του ισχίου σας. Περιστασιακά, χρησιμοποιείται ένας συνδυασμός προσεγγίσεων ή μια εναλλακτική προσέγγιση.

Ολική αρθροπλαστική ισχίου

Σε ορισμένες περιπτώσεις, η κοτύλη είναι τόσο κατεστραμμένη που η επισκευή ή η ανακατασκευή είναι απίθανο να προσφέρει καλό μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα. Σε αυτήν την περίπτωση, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει ολική αρθροπλαστική ισχίου. Σε αυτή τη διαδικασία, το κατεστραμμένο οστό και ο αρθρικός χόνδρος αφαιρούνται και αντικαθίστανται με τεχνητά μέρη.

Όποτε είναι δυνατόν, ο γιατρός θα επανατοποθετήσει τα οστά στην κανονική τους ευθυγράμμιση χρησιμοποιώντας τη βίδα και τη στερέωση της πλάκας πριν εκτελέσει την ολική αρθροπλαστική ισχίου. Ωστόσο, εάν αυτό δεν είναι εφικτό, ο γιατρός μπορεί να καθυστερήσει τη διαδικασία για ένα χρονικό διάστημα για να επιτρέψει στο κάταγμα να επουλωθεί πρώτα στην ευθυγραμμισμένη του θέση. Στη συνέχεια θα εκτελέσει την ολική αντικατάσταση ισχίου – αντικαθιστώντας την ακανόνιστη υποδοχή ισχίου με τη συνολική πρόσθεση ισχίου.

Ο γιατρός σας θα εξετάσει πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της ηλικίας και του επιπέδου δραστηριότητάς σας, για να καθορίσει εάν η ολική αντικατάσταση ισχίου είναι η καταλληλότερη θεραπεία.

Ανάκτηση

Διαχείριση του πόνου

Μετά τη χειρουργική επέμβαση, θα αισθανθείτε πόνο. Αυτό είναι ένα φυσικό μέρος της διαδικασίας επούλωσης. Ο γιατρός και οι νοσοκόμες σας θα εργαστούν για να μειώσουν τον πόνο σας, κάτι που μπορεί να σας βοηθήσει να ανακτήσετε ταχύτερα από τη χειρουργική επέμβαση.

Τα φάρμακα συνταγογραφούνται συχνά για βραχυπρόθεσμη ανακούφιση από τον πόνο μετά από χειρουργική επέμβαση. Πολλοί τύποι φαρμάκων είναι διαθέσιμοι για τη διαχείριση του πόνου, όπως οπιοειδή, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα και τοπικά αναισθητικά. Ο γιατρός σας μπορεί να χρησιμοποιήσει έναν συνδυασμό αυτών των φαρμάκων για να βελτιώσει την ανακούφιση του πόνου, καθώς και να ελαχιστοποιήσει την ανάγκη για οπιοειδή.

Να γνωρίζετε ότι αν και τα οπιοειδή βοηθούν στην ανακούφιση του πόνου μετά τη χειρουργική επέμβαση, είναι ναρκωτικά και μπορεί να είναι εθιστικά.

Μείωση βάρους στο πόδι

Οι περισσότεροι ασθενείς χρειάζονται πατερίτσες ή περιπατητές για ένα χρονικό διάστημα. Για μερικούς ασθενείς, μπορεί να επιτραπεί μερική μείωση βάρους μετά από 6 έως 8 εβδομάδες. Το πλήρες βάρος δεν θα επιτρέπεται έως ότου τα οστά σας επουλωθούν πλήρως, κάτι που συνήθως διαρκεί από 3 έως 4 μήνες. Μπορεί να απαιτηθεί η χρήση μπαστουνιού ή βαδίσματος για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Είναι σημαντικό να ακολουθήσετε τις ειδικές οδηγίες του γιατρού σας για τη μείωση του βάρους. Το περπάτημα στο τραυματισμένο πόδι σας πριν από την επούλωση ή συμμετέχετε σε σωματικές δραστηριότητες πολύ σύντομα μπορεί να προκαλέσει το κάταγμα να αλλάξει. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ανομοιογένεια στην υποδοχή ισχίου ή επαναλαμβανόμενη αστάθεια στην άρθρωση του ισχίου.

Φυσικοθεραπεία

Παρά τους περιορισμούς στο βάρος, ο γιατρός σας μπορεί να ενθαρρύνει την πρόωρη κίνηση. Αυτό σημαίνει να σηκωθείτε από το κρεβάτι και να κάνετε όσο το δυνατόν περισσότερο εντός συγκεκριμένων περιορισμών. Σε πολλές περιπτώσεις, ένας φυσιοθεραπευτής θα παρέχει οδηγίες για το πώς να ξεκινήσετε με ασφάλεια την κίνηση και τη χρήση δεκανικιών ή ενός περιπατητή.

Με την πάροδο του χρόνου θα μάθετε άλλες ασκήσεις που θα σας βοηθήσουν να χτίσετε δύναμη και αντοχή, ώστε να είστε σε θέση να εκτελέσετε τις καθημερινές σας δραστηριότητες.

Δραστηριότητες αθλητισμού και φυσικής κατάστασης

Εάν ο στόχος σας είναι να συνεχίσετε αθλητικές δραστηριότητες ή δραστηριότητες γυμναστικής, ο γιατρός σας θα σας καθοδηγήσει σε μια σταδιακή εξέλιξη σε πιο έντονες δραστηριότητες. Είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι λόγω της περίπλοκης φύσης πολλών κοτυλιαίων καταγμάτων, πολλοί ασθενείς δεν είναι σε θέση να επιστρέψουν στα επίπεδα δραστηριότητας πριν από τον τραυματισμό.

Ο γιατρός σας θα σας πει πότε είναι ασφαλές να ξεκινήσετε δραστηριότητες χαμηλού αντίκτυπου, όπως κολύμπι ή / και οδήγηση σε στάσιμο ποδήλατο. Ωστόσο, μπορεί να χρειαστούν από 6 έως 12 μήνες για να επιστρέψετε σε πιο έντονες αθλητικές δραστηριότητες.

Επιπλοκές

Ακόμα και όταν η χειρουργική επέμβαση είναι επιτυχής, ορισμένοι ασθενείς θα αντιμετωπίσουν επιπλοκές που μπορεί να οδηγήσουν στην ανάγκη για πρόσθετη χειρουργική επέμβαση.

Μόλυνση

Αν και οι εξελίξεις στη θεραπεία και οι αποστειρωμένες χειρουργικές τεχνικές συνεχίζουν να βοηθούν στην πρόληψη λοιμώξεων μετά από χειρουργική επέμβαση, μερικές φορές συμβαίνουν λοιμώξεις στο χειρουργείο.

Αυτές οι λοιμώξεις μπορεί να αναπτυχθούν κοντά στην επιφάνεια του δέρματος γύρω από μια τομή ή βαθιά στο χειρουργικό τραύμα. Οι επιφανειακές λοιμώξεις αντιμετωπίζονται συνήθως με αντιβιοτικά για 1 έως 2 εβδομάδες. Οι βαθύτερες λοιμώξεις μπορούν να προκαλέσουν περαιτέρω θεραπευτικές επιπλοκές και μπορεί να οδηγήσουν σε λοιμώξεις που είναι δύσκολο να θεραπευτούν. Συνήθως απαιτούν χειρουργική επέμβαση για τον πλήρη καθαρισμό της πληγής καθώς και για μια μακρύτερη πορεία αντιβιοτικών, συνήθως 4 έως 6 εβδομάδων.

Θρόμβοι αίματος

Η κινητικότητά σας μετά τη χειρουργική επέμβαση θα είναι περιορισμένη. Αυτό μπορεί να επιβραδύνει την κανονική ροή του αίματος στα πόδια σας και να αυξήσει τον κίνδυνο θρόμβου αίματος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένας θρόμβος αίματος μπορεί να απελευθερωθεί από το τοίχωμα της φλέβας και να ταξιδέψει στους πνεύμονες. Αυτό ονομάζεται πνευμονική εμβολή και μπορεί να είναι απειλητική για τη ζωή.

Ο γιατρός σας μπορεί να συνταγογραφήσει ένα αραιωτικό αίματος για να αποτρέψει το σχηματισμό θρόμβων αίματος στις βαθιές φλέβες των ποδιών σας.

Μετατραυματική αρθρίτιδα

Ακόμα και όταν αντιμετωπιστεί με επιτυχία, τα κοτυλιαία κατάγματα μπορούν να βλάψουν την λεία επιφάνεια της άρθρωσης, καθιστώντας πιο πιθανό ότι η αρθρίτιδα θα αναπτυχθεί κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης ή ακόμα και χρόνια μετά από τραυματισμό. Με τον καιρό, ο αρθρικός χόνδρος που προστατεύει την άρθρωση φθείρεται, οδηγώντας σε αύξηση του πόνου και της δυσκαμψίας.

Η μετατραυματική αρθρίτιδα μπορεί να αντιμετωπιστεί όπως και άλλες μορφές οστεοαρθρίτιδας – με φυσιοθεραπεία, βοηθήματα περπατήματος, φάρμακα και αλλαγές στον τρόπο ζωής. Σε σοβαρές περιπτώσεις που περιορίζουν τη δραστηριότητα, η ολική αντικατάσταση ισχίου μπορεί να είναι η καλύτερη επιλογή για την ανακούφιση των συμπτωμάτων.

Τραυματισμός νεύρων

Το ισχιακό νεύρο είναι ένα μεγάλο νεύρο που περνά κοντά στο πίσω μέρος της υποδοχής του ισχίου. Υποστηρίζει κίνηση και αίσθηση στο πόδι και το πόδι. Το ισχιακό νεύρο μπορεί να τραυματιστεί ή να υποστεί βλάβη κατά τον αρχικό τραυματισμό ή κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης.

Τις περισσότερες φορές, ο τραυματισμός του ισχιακού νεύρου οδηγεί σε “πτώση ποδιών”, μια κατάσταση στην οποία ο ασθενής δεν είναι σε θέση να σηκώσει τον αστράγαλο ή τα δάχτυλα των δακτύλων από το πάτωμα όταν περπατά. Οι τραυματισμοί των νεύρων μπορεί να κυμαίνονται σε σοβαρότητα και το ποσό της ανάρρωσης μπορεί να ποικίλλει.

Ετεροτοπική οστεοποίηση

Ένα σπάνιο πρόβλημα που μπορεί να προκύψει μετά τη χειρουργική επέμβαση είναι η ανάπτυξη των οστών στους μυς, τους τένοντες και τους συνδέσμους γύρω από την υποδοχή του ισχίου. Αυτό ονομάζεται ετεροτοπική οστεοποίηση. Όταν συμβεί αυτό, το οστό μεγαλώνει εκεί που δεν πρέπει να είναι και μπορεί να προκαλέσει δυσκαμψία που δεν σχετίζεται άμεσα με την κατάσταση του χόνδρου του ισχίου. Σε περιπτώσεις όπου η ποσότητα επιπλέον οστού είναι αρκετά μεγάλη ώστε να επηρεάζει την ευελιξία και τη λειτουργία, μπορεί να απαιτείται χειρουργική αφαίρεση.

Αγγειακή νέκρωση

Η παροχή αίματος στο οστό μπορεί να διακοπεί τη στιγμή του τραυματισμού. Ακόμη και με την επιτυχή χειρουργική επιδιόρθωση, εάν η φυσιολογική ροή του αίματος και η απαραίτητη διατροφή για τη διατήρηση της υγείας των οστών διαταράσσεται, τα οστά κύτταρα θα πεθάνουν Αυτή η κατάσταση ονομάζεται αγγειακή νέκρωση.

Ένα κοτυλιαίο κάταγμα μπορεί να οδηγήσει σε αγγειακή νέκρωση στην μηριαία κεφαλή καθώς και στην κοτύλη. Καθώς τα οστά κύτταρα πεθαίνουν, το οστό σταδιακά καταρρέει και καταρρέει, μαζί με τον λείο χόνδρο που το προστατεύει. Χωρίς αυτόν τον ομαλό χόνδρο, τα οστά τρίβονται στα οστά, οδηγώντας σε αυξημένο πόνο, αρθρίτιδα και απώλεια κίνησης και λειτουργίας.

Αποτελέσματα

Συνήθως χρειάζονται από 9 έως 12 μήνες για να επουλωθεί εντελώς η κοτύλη. Τα αποτελέσματα της θεραπείας θα διαφέρουν από ασθενή σε ασθενή, ανάλογα με τα ακόλουθα:

• Σχέδιο και σοβαρότητα του κοτυλιαίου κατάγματος
• Άλλοι τραυματισμοί που σχετίζονται με το τραύμα
• Ηλικία του ασθενούς και η ποιότητα των οστών
• Γενική υγεία του ασθενούς, συμπεριλαμβανομένης της κατάστασης του καπνίσματος. Η έρευνα δείχνει ότι το κάπνισμα μπορεί να επιβραδύνει την επούλωση των οστών και να αυξήσει τον κίνδυνο για άλλες επιπλοκές

Λόγω της σοβαρής φύσης των κοτυλιαίων καταγμάτων – καθώς και της πιθανότητας εμφάνισης μακροχρόνιων επιπλοκών – πολλοί ασθενείς δεν είναι σε θέση να επιστρέψουν στο ίδιο επίπεδο δραστηριότητας που είχαν πριν από τον τραυματισμό τους.