Αρθρίτιδα του ποδιού και του αστραγάλου

Αρθρίτιδα στον αστράγαλο

Η αρθρίτιδα είναι φλεγμονή μιας ή περισσοτέρων αρθρώσεων. Μπορεί να προκαλέσει πόνο και δυσκαμψία σε οποιαδήποτε άρθρωση του σώματος και είναι συχνή στις μικρές αρθρώσεις του ποδιού και του αστραγάλου.

Υπάρχουν περισσότερες από 100 μορφές αρθρίτιδας, πολλές από τις οποίες επηρεάζουν το πόδι και τον αστράγαλο. Όλοι οι τύποι μπορεί να δυσκολεύονται να περπατήσετε και να εκτελέσετε δραστηριότητες που απολαμβάνετε.

Αν και δεν υπάρχει θεραπεία για την αρθρίτιδα, υπάρχουν πολλές διαθέσιμες επιλογές θεραπείας για να επιβραδύνει την πρόοδο της νόσου και να ανακουφίσει τα συμπτώματα. Με τη σωστή θεραπεία, πολλά άτομα με αρθρίτιδα στο πόδι είναι σε θέση να διαχειριστούν τον πόνο τους, να παραμείνουν ενεργά και να ζήσουν γεμάτες ζωές.

Ανατομία ποδιού & αστραγάλου

Κατά τη διάρκεια της στάσης, του περπατήματος και του τρεξίματος, το πόδι και ο αστράγαλος παρέχουν υποστήριξη, απορρόφηση κραδασμών, ισορροπία και πολλές άλλες λειτουργίες που είναι απαραίτητες για την κίνηση. Τρία οστά αποτελούν την άρθρωση του αστραγάλου, επιτρέποντας κυρίως την κίνηση πάνω-κάτω. Υπάρχουν 28 οστά στο πόδι και περισσότερες από 30 αρθρώσεις που επιτρέπουν μεγάλο εύρος κίνησης.

Σε πολλές από αυτές τις αρθρώσεις τα άκρα των οστών καλύπτονται με αρθρικό χόνδρο – μια ολισθηρή ουσία που βοηθά τα οστά να γλιστρούν ομαλά το ένα πάνω στο άλλο κατά τη διάρκεια της κίνησης. Οι αρθρώσεις περιβάλλονται από μια λεπτή επένδυση που ονομάζεται synovium. Το synovium παράγει ένα υγρό που λιπαίνει τον χόνδρο και μειώνει την τριβή.

Σκληρές ζώνες ιστού, που ονομάζονται σύνδεσμοι, συνδέουν τα οστά και διατηρούν τις αρθρώσεις στη θέση τους. Οι μύες και οι τένοντες υποστηρίζουν επίσης τις αρθρώσεις και παρέχουν τη δύναμη να τους κάνουν να κινούνται.

 

 

Ανατομία ποδιού και αστραγάλου
(Αριστερά) Οι αρθρώσεις του αστραγάλου, του μέσου ποδιού και του μεγάλου ποδιού επηρεάζονται συνήθως από αρθρίτιδα. (Δεξιά) Οι σύνδεσμοι και οι τένοντες συνδέουν τα οστά μεταξύ τους και στους γύρω μυς του κάτω ποδιού.

Περιγραφή

Οι κύριοι τύποι αρθρίτιδας που επηρεάζουν το πόδι και τον αστράγαλο είναι η οστεοαρθρίτιδα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα και η μετατραυματική αρθρίτιδα.

Οστεοαρθρίτιδα ποδιού

Η οστεοαρθρίτιδα, επίσης γνωστή ως εκφυλιστική ή «φθορά» αρθρίτιδα, είναι ένα κοινό πρόβλημα για πολλούς ανθρώπους αφού φτάσουν στη μέση ηλικία, αλλά μπορεί να εμφανιστεί και σε νεότερους.

Στην οστεοαρθρίτιδα, ο χόνδρος στην άρθρωση φθείρεται σταδιακά. Καθώς ο χόνδρος φθείρεται, γίνεται ξεφτισμένος και τραχύς και ο προστατευτικός χώρος μεταξύ των οστών μειώνεται. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε τρίψιμο των οστών στα οστά και να προκαλέσει επώδυνα οστεοφύτα (οστά των οστών).

Εκτός από την ηλικία, άλλοι παράγοντες κινδύνου για την οστεοαρθρίτιδα περιλαμβάνουν την παχυσαρκία και το οικογενειακό ιστορικό της νόσου.

Η οστεοαρθρίτιδα αναπτύσσεται αργά, προκαλώντας πόνο και δυσκαμψία που επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου.

Ρευματοειδής αρθρίτιδα

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια χρόνια ασθένεια που μπορεί να επηρεάσει πολλαπλές αρθρώσεις σε όλο το σώμα και συχνά ξεκινά στο πόδι και στον αστράγαλο. Είναι συμμετρικό, που σημαίνει ότι επηρεάζει συνήθως την ίδια άρθρωση και στις δύο πλευρές του σώματος.

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια αυτοάνοση ασθένεια. Αυτό σημαίνει ότι το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στους δικούς του ιστούς. Στη ρευματοειδή αρθρίτιδα, τα ανοσοκύτταρα προσβάλλουν το αρθρικό κάλυμμα που καλύπτει την άρθρωση, προκαλώντας την διόγκωση. Με την πάροδο του χρόνου, το σύνθιο εισβάλλει και βλάπτει τα οστά και τους χόνδρους, καθώς και τους συνδέσμους και τους τένοντες, και μπορεί να προκαλέσει σοβαρή παραμόρφωση και αναπηρία των αρθρώσεων.

Η ακριβής αιτία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας δεν είναι γνωστή. Αν και δεν είναι κληρονομική ασθένεια, οι ερευνητές πιστεύουν ότι ορισμένοι άνθρωποι έχουν γονίδια που τα καθιστούν πιο ευαίσθητα. Συνήθως υπάρχει «αίτιο», όπως μόλυνση ή περιβαλλοντικός παράγοντας, ο οποίος ενεργοποιεί τα γονίδια. Όταν το σώμα εκτίθεται σε αυτή το αίτιο, το ανοσοποιητικό σύστημα αρχίζει να παράγει ουσίες που προσβάλλουν τις αρθρώσεις.

Οστεοαρθρίτιδα, ρευματοειδής αρθρίτιδα
(Πάνω) Οστεοαρθρίτιδα που έχει εξελιχθεί σε τρίψιμο των οστών στα οστά και τα οστά των οστών. (Κάτω) Η πρησμένη, φλεγμονή του αρθρώματος και η παραμόρφωση των αρθρώσεων είναι σημάδια ρευματοειδούς αρθρίτιδας.

Μετατραυματική αρθρίτιδα

Η μετατραυματική αρθρίτιδα μπορεί να αναπτυχθεί μετά από τραυματισμό στο πόδι ή στον αστράγαλο. Οι εξάρσεις και τα κατάγματα – ιδιαίτερα εκείνα που βλάπτουν την επιφάνεια της άρθρωσης – είναι οι πιο συνηθισμένοι τραυματισμοί που οδηγούν σε μετατραυματική αρθρίτιδα. Όπως η οστεοαρθρίτιδα, η μετατραυματική αρθρίτιδα προκαλεί τη φθορά του χόνδρου μεταξύ των αρθρώσεων. Μπορεί να αναπτυχθεί πολλά χρόνια μετά τον αρχικό τραυματισμό.

Μια τραυματισμένη άρθρωση είναι περίπου επτά φορές πιο πιθανή από μια μη τραυματισμένη άρθρωση να γίνει αρθριτική, ακόμη και αν ο τραυματισμός αντιμετωπίζεται σωστά.

Στην πραγματικότητα, μετά από έναν τραυματισμό, το σώμα σας μπορεί στην πραγματικότητα να εκκρίνει ορμόνες που διεγείρουν το θάνατο των κυττάρων του χόνδρου σας.

Συμπτώματα της αρθρίτιδας του ποδιού

Τα συμπτώματα της αρθρίτιδας ποδιού ποικίλλουν ανάλογα με το ποια άρθρωση επηρεάζεται. Σε πολλές περιπτώσεις, μια  άρθρωση θα είναι επώδυνη και φλεγμονώδη. Γενικά, ο πόνος αναπτύσσεται σταδιακά με την πάροδο του χρόνου, αν και είναι επίσης δυνατή η ξαφνική έναρξη. Μπορεί να υπάρχουν και άλλα συμπτώματα, όπως:

  • Πόνος με κίνηση
  • Πόνος που εκδηλώνεται με έντονη δραστηριότητα
  • Τρυφερότητα όταν ασκείται πίεση στην άρθρωση
  • Οίδημα στις αρθρώσεις και ερυθρότητα
  • Αυξημένος πόνος και πρήξιμο το πρωί, ή μετά το κάθισμα ή την ανάπαυση
  • Δυσκολία στο περπάτημα λόγω οποιουδήποτε από τα παραπάνω συμπτώματα

Εξέταση ορθοπεδικού

Σωματική εξέταση

Ο ορθοπεδικός σας θα συζητήσει τη συνολική υγεία και το ιατρικό σας ιστορικό και θα ρωτήσει για τυχόν φάρμακα που μπορεί να παίρνετε. Αυτός ή αυτή θα εξετάσει το πόδι και τον αστράγαλο σας για τρυφερότητα και πρήξιμο και θα θέσει ερωτήσεις για να κατανοήσει περισσότερα για τα συμπτώματά σας. Αυτές οι ερωτήσεις μπορεί να περιλαμβάνουν:

  1. Πότε ξεκίνησε ο πόνος;
  2. Πού ακριβώς είναι ο πόνος; Εμφανίζεται σε ένα πόδι ή και στα δύο πόδια;
  3. Πότε συμβαίνει ο πόνος; Είναι συνεχές ή έρχεται και φεύγει;
  4. Είναι ο πόνος χειρότερος το πρωί ή το βράδυ; Επιδεινώνεται όταν περπατάτε ή τρέχετε;

Ο ορθοπεδικός σας θα ρωτήσει επίσης εάν είχατε τραυματιστεί στο πόδι ή στον αστράγαλο στο παρελθόν. Εάν ναι, αυτός ή αυτή θα συζητήσει τον τραυματισμό σας, συμπεριλαμβανομένου του πότε συνέβη και του πώς αντιμετωπίστηκε.

Ο ορθοπεδικός σας θα εξετάσει επίσης τα παπούτσια σας για να διαπιστώσει εάν υπάρχει ανώμαλη ή άνιση φθορά και για να διασφαλίσει ότι παρέχουν επαρκή υποστήριξη για το πόδι και τον αστράγαλο.

Ανάλυση βάδισης

Κατά τη διάρκεια της φυσικής εξέτασης, ο γιατρός σας θα παρακολουθεί στενά το βάδισμα σας (τον τρόπο που περπατάτε). Ο πόνος και η δυσκαμψία των αρθρώσεων θα αλλάξουν τον τρόπο που περπατάτε. Για παράδειγμα, εάν κουράζεστε, ο τρόπος με τον οποίο μπορείτε να χαλαρώσετε μπορεί να πει στον γιατρό σας πολλά για τη σοβαρότητα και τη θέση της αρθρίτιδας.

Κατά τη διάρκεια της ανάλυσης βάδισης, ο γιατρός σας θα αξιολογήσει πώς τα οστά στο πόδι και το πόδι σας ευθυγραμμίζονται όταν περπατάτε, μετρά το βήμα σας και θα ελέγχει τη δύναμη των αστραγάλων και των ποδιών σας.

Εξετάσεις

Ακτινογραφίες: Αυτά τα τεστ απεικόνισης παρέχουν λεπτομερείς εικόνες πυκνών δομών όπως το οστό. Μια ακτινογραφία ενός αρθριτικού ποδιού μπορεί να δείξει στένωση του χώρου των αρθρώσεων μεταξύ των οστών (ένδειξη απώλειας χόνδρου), αλλαγές στο οστό (όπως κατάγματα) ή σχηματισμό οστών.

Οι ακτίνες Χ που φέρουν βάρος, λαμβάνονται ενώ στέκεστε. Πρόκειται για το πιο πολύτιμο πρόσθετο τεστ για τη διάγνωση της σοβαρότητας της αρθρίτιδας και για να σημειωθεί οποιαδήποτε παραμόρφωση των αρθρώσεων που σχετίζεται με αυτήν. Σε αρθριτικές καταστάσεις, εάν λαμβάνονται ακτινογραφίες χωρίς ηρεμία, είναι δύσκολο να εκτιμηθεί πόση αρθρίτιδα υπάρχει, πού βρίσκεται στην άρθρωση και πόση παραμόρφωση υπάρχει. Επομένως, είναι πολύ σημαντικό, όταν είναι δυνατόν, οι ακτίνες Χ να παραμένουν ακίνητες.

Άλλες εξετάσεις απεικόνισης: Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί σάρωση οστού, αξονική τομογραφία (CT) ή μαγνητική τομογραφία (MRI) για τον προσδιορισμό της κατάστασης των οστών και των μαλακών ιστών.

Εργαστηριακές εξετάσεις: Ο ορθοπεδικός σας μπορεί επίσης να συστήσει εξετάσεις αίματος για να προσδιορίσει τον τύπο αρθρίτιδας του ποδιού που έχετε. Με ορισμένους τύπους αρθρίτιδας, συμπεριλαμβανομένης της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, οι εξετάσεις αίματος είναι σημαντικές για την ακριβή διάγνωση.

Ο ορθοπεδικός σας μπορεί να σας παραπέμψει σε έναν ρευματολόγο εάν υποψιάζεται ρευματοειδή αρθρίτιδα. Αν και τα συμπτώματά σας και τα αποτελέσματα μιας φυσικής εξέτασης και εξετάσεων μπορεί να είναι σύμφωνα με τη ρευματοειδή αρθρίτιδα, ένας ρευματολόγος θα είναι σε θέση να καθορίσει τη συγκεκριμένη διάγνωση. Υπάρχουν και άλλα λιγότερο κοινά είδη φλεγμονώδους αρθρίτιδας που θα ληφθούν υπόψη.

Θεραπεία της αρθρίτιδας του ποδιού

Δεν υπάρχει θεραπεία για την αρθρίτιδα, αλλά υπάρχουν αρκετές θεραπείες που μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση του πόνου και της αναπηρίας που μπορεί να προκαλέσει.

Μη χειρουργική θεραπεία

Η αρχική θεραπεία της αρθρίτιδας του ποδιού και του αστραγάλου είναι συνήθως μη χειρουργική. Ο ορθοπεδικός σας μπορεί να συστήσει μια σειρά επιλογών θεραπείας.

Τροποποιήσεις στον τρόπο ζωής. Ορισμένες αλλαγές στην καθημερινή σας ζωή μπορούν να βοηθήσουν στην ανακούφιση του πόνου της αρθρίτιδας και να επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου. Αυτές οι αλλαγές περιλαμβάνουν:

  1. Ελαχιστοποίηση δραστηριοτήτων που επιδεινώνουν την κατάσταση.
  2. Μετάβαση από δραστηριότητες υψηλών επιπτώσεων (όπως τζόκινγκ ή τένις) σε δραστηριότητες χαμηλότερου αντίκτυπου (όπως κολύμπι ή ποδηλασία) για να μειώσετε τις πιέσεις στα πόδια και τον αστράγαλο.
  3. Χάνοντας βάρος για τη μείωση της πίεσης στις αρθρώσεις, με αποτέλεσμα λιγότερο πόνο και αυξημένη λειτουργία.
  4. Φυσικοθεραπεία. Οι συγκεκριμένες ασκήσεις μπορούν να βοηθήσουν στην αύξηση του εύρους κίνησης και της ευελιξίας, καθώς και στην ενίσχυση των μυών στο πόδι και στον αστράγαλο. Ο ορθοπεδικός σας ή ένας φυσιοθεραπευτής μπορεί να σας βοηθήσει να αναπτύξετε ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα άσκησης που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τον τρόπο ζωής σας.

Αν και η φυσιοθεραπεία συχνά βοηθά στην ανακούφιση της πίεσης στις αρθριτικές αρθρώσεις του ποδιού, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να εντείνει τον πόνο στις αρθρώσεις. Αυτό συμβαίνει όταν η κίνηση δημιουργεί αυξανόμενη τριβή μεταξύ των αρθριτικών αρθρώσεων. Εάν ο πόνος στις αρθρώσεις σας επιδεινωθεί με φυσιοθεραπεία, ο γιατρός σας θα σταματήσει αυτή τη μορφή θεραπείας.

Βοηθητικές συσκευές

Το να φοράτε ένα στήριγμα – όπως η ορθόωση του αστραγάλου – μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της κινητικότητας. Επιπλέον, το να φοράτε ένθετα παπουτσιών (ορθοτικά) ή ειδικά κατασκευασμένα παπούτσια με άκαμπτα πέλματα και βραχίονες rocker μπορεί να βοηθήσει στην ελαχιστοποίηση της πίεσης στο πόδι και στη μείωση του πόνου. Επιπλέον, εάν υπάρχει παραμόρφωση, ένα ένθετο παπουτσιού μπορεί να γείρει προς τα πίσω το πόδι του αστραγάλου, δημιουργώντας λιγότερο πόνο στην άρθρωση.

Φάρμακα

Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ), όπως η ιβουπροφαίνη και η ναπροξένη, μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση του πρηξίματος και στην ανακούφιση του πόνου. Επιπλέον, η κορτιζόνη είναι ένας πολύ αποτελεσματικός αντιφλεγμονώδης παράγοντας που μπορεί να ενεθεί σε αρθριτική άρθρωση. Αν και η ένεση κορτιζόνης μπορεί να παρέχει ανακούφιση από τον πόνο και να μειώσει τη φλεγμονή, οι επιπτώσεις είναι προσωρινές.

Χειρουργική θεραπεία

Ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει χειρουργική επέμβαση εάν ο πόνος σας προκαλεί αναπηρία και δεν ανακουφιστεί με μη χειρουργική θεραπεία. Ο τύπος της χειρουργικής επέμβασης θα εξαρτηθεί από τον τύπο και τη θέση της αρθρίτιδας και τον αντίκτυπο της νόσου στις αρθρώσεις σας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο χειρουργός ορθοπεδικός σας μπορεί να συστήσει περισσότερους από έναν τύπους χειρουργικών επεμβάσεων.

Αρθροσκοπική απομάκρυνση. Αυτή η χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι χρήσιμη στα αρχικά στάδια της αρθρίτιδας. Το Debridement (καθαρισμός) είναι μια διαδικασία για την απομάκρυνση του χαλαρού χόνδρου, του φλεγμονώδους αρθρικού ιστού και των οστών των οστών από την άρθρωση.

Κατά τη διάρκεια της αρθροσκόπησης, ο χειρουργός σας εισάγει μια μικρή κάμερα, που ονομάζεται αρθροσκόπιο, στο πόδι ή στον αστράγαλο. Η κάμερα εμφανίζει εικόνες σε οθόνη τηλεόρασης και ο χειρουργός σας χρησιμοποιεί αυτές τις εικόνες για να καθοδηγήσει μικροσκοπικά χειρουργικά εργαλεία. Επειδή το αρθροσκόπιο και τα χειρουργικά όργανα είναι λεπτά, ο χειρουργός σας μπορεί να χρησιμοποιήσει πολύ μικρές τομές (περικοπές), αντί για τη μεγαλύτερη τομή που απαιτείται για μια παραδοσιακή, ανοιχτή χειρουργική επέμβαση.

Η αρθροσκοπική χειρουργική επέμβαση είναι πιο αποτελεσματική όταν ο πόνος οφείλεται σε επαφή μεταξύ των οστών και η αρθρίτιδα δεν έχει προκαλέσει ακόμη σημαντική μείωση του χώρου των αρθρώσεων μεταξύ των οστών. Η αρθροσκόπηση μπορεί να κάνει την αρθρίτιδα να επιδεινωθεί ταχύτερα. Η αφαίρεση των σπονδυλικών οστών μπορεί να αυξήσει την κίνηση στην άρθρωση, προκαλώντας την ταχύτερη φθορά του χόνδρου.

Αρθροδεσία. Η αρθροδεσία συγχωνεύει πλήρως τα οστά της άρθρωσης, κάνοντας ένα συνεχές οστό από δύο ή περισσότερα οστά. Ο στόχος της διαδικασίας είναι να μειώσει τον πόνο εξαλείφοντας την κίνηση στην αρθριτική άρθρωση.

Κατά τη διάρκεια της αρθροδεσίας, ο γιατρός αφαιρεί τον κατεστραμμένο χόνδρο και στη συνέχεια χρησιμοποιεί καρφίτσες, πλάκες και βίδες ή ράβδους για να στερεώσει την άρθρωση σε μόνιμη θέση. Με την πάροδο του χρόνου, τα οστά συντήκονται ή μεγαλώνουν μαζί, όπως και τα δύο άκρα ενός σπασμένου οστού μεγαλώνουν μαζί καθώς θεραπεύεται. Αφαιρώντας την άρθρωση, ο πόνος εξαφανίζεται.

Η αρθροδεσία είναι συνήθως αρκετά επιτυχής, αν και μπορεί να υπάρχουν επιπλοκές. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο σύνδεσμος δεν συγχωνεύεται και το υλικό μπορεί να σπάσει. Ενώ το σπασμένο υλικό δεν προκαλεί πόνο, η ένωση της σύντηξης μπορεί να οδηγήσει σε πόνο και πρήξιμο. Εάν συμβεί αυτόι, μπορεί να χρειαστεί μια δεύτερη επέμβαση για την τοποθέτηση μοσχεύματος οστών ή / και την τοποθέτηση νέου υλικού. Ωστόσο, οι επαναλαμβανόμενες αρθροδεσίες δεν είναι τόσο πιθανό να έχουν επιτυχία, οπότε είναι καλύτερο να ακολουθείτε στενά τις οδηγίες του χειρουργού ορθοπεδικού σας κατά τη διάρκεια της περιόδου ανάρρωσης της αρχικής σας επέμβασης.

Ένα μικρό ποσοστό των ασθενών έχουν προβλήματα με την επούλωση των πληγών, αλλά αυτά τα προβλήματα μπορούν συνήθως να αντιμετωπιστούν με τοπική φροντίδα τραυμάτων (αλλαγές επίδρασης) ή με μια πρόσθετη χειρουργική επέμβαση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η απώλεια κίνησης στον αστράγαλο μετά από μια σύντηξη προκαλεί στις αρθρώσεις που γειτνιάζουν με εκείνες που συγχωνεύονται να φέρουν περισσότερο άγχος από ό, τι πριν από τη χειρουργική επέμβαση. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αρθρίτιδα στις παρακείμενες αρθρώσεις χρόνια μετά τη χειρουργική επέμβαση.

Πριν και μετά την αρθροδεσία
(Αριστερά) Οι ακτίνες Χ εμφανίζουν αρθρίτιδα στον αστράγαλο. Η στενή απόσταση των αρθρώσεων (βέλος) είχε ως αποτέλεσμα το τρίψιμο των οστών στα οστά. (Δεξιά) Ένας διαφορετικός αρθριτικός αστράγαλος μετά από θεραπεία με αρθροδεσία. Οι βίδες χρησιμοποιούνται για να συγκρατούν τα οστά σε σωστή ευθυγράμμιση έως ότου ολοκληρωθεί η σύντηξη.

Ολική αντικατάσταση αστραγάλου (αρθροπλαστική). Σε αρθροπλαστική του αστραγάλου, ο χειρουργός ορθοπεδικός σας αφαιρεί τον κατεστραμμένο χόνδρο και τα οστά και στη συνέχεια τοποθετεί νέες μεταλλικές ή πλαστικές επιφάνειες αρθρώσεων για να αποκαταστήσει τη λειτουργία της άρθρωσης.

Αν και η ολική αντικατάσταση αστραγάλου δεν είναι τόσο συχνή όσο η ολική αντικατάσταση ισχίου ή ολικού γόνατος, οι εξελίξεις στο σχεδιασμό εμφυτευμάτων το έχουν καταστήσει μια βιώσιμη επιλογή για πολλούς ανθρώπους.

Η αντικατάσταση του αστραγάλου συνιστάται συχνότερα σε ασθενείς που έχουν:

  • Προχωρημένη αρθρίτιδα του αστραγάλου
  • Αρθρίτιδα που κατέστρεψε τις αρθρώσεις του αστραγάλου
  • Πόνος στον αστράγαλο που παρεμβαίνει στις καθημερινές δραστηριότητες

Η αντικατάσταση του αστραγάλου ανακουφίζει τον πόνο της αρθρίτιδας και προσφέρει στους ασθενείς περισσότερη κινητικότητα και κίνηση από τη σύντηξη. Επιπλέον, η μετακίνηση της πρώην αρθριτικής άρθρωσης σημαίνει ότι μεταφέρεται λιγότερη πίεση στις γειτονικές αρθρώσεις. Αυτό μειώνει την πιθανότητα ανάπτυξης γειτονικής αρθρίτιδας στις αρθρώσεις.

Όπως σε κάθε τύπο αντικατάστασης αρθρώσεων, ένα εμφύτευμα αστραγάλου μπορεί να χαλαρώσει ή να αποτύχει με την πάροδο των ετών. Εάν η αποτυχία του εμφυτεύματος είναι σοβαρή, η αντικατασταθείσα άρθρωση μπορεί να αντικατασταθεί με νέο εμφύτευμα – αυτή η διαδικασία ονομάζεται χειρουργική επέμβαση αναθεώρησης.

Μια άλλη επιλογή είναι να αφαιρέσετε το εμφύτευμα και να συνδέσετε την άρθρωση. Αυτός ο τύπος σύντηξης είναι πιο δύσκολος από ό, τι όταν η σύντηξη γίνεται ως η αρχική διαδικασία. Όταν το εμφύτευμα αφαιρεθεί, υπάρχει χώρος στο οστό που πρέπει να γεμίσει με οστό μόσχευμα για να διατηρηθεί το μήκος του ποδιού. Επειδή το νέο οστό μπορεί να μην είναι τόσο ισχυρό, ο κίνδυνος μη ένωσης είναι μεγαλύτερος.

Ανάκτηση

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η χειρουργική επέμβαση ανακουφίζει τον πόνο της αρθρίτιδας και διευκολύνει την εκτέλεση καθημερινών δραστηριοτήτων. Η πλήρης ανάρρωση μπορεί να διαρκέσει από 4 έως 9 μήνες, ανάλογα με τη σοβαρότητα της κατάστασής σας πριν από τη χειρουργική επέμβαση και την πολυπλοκότητα της διαδικασίας σας.

Η χειρουργική επέμβαση ποδιών και αστραγάλων μπορεί να είναι επώδυνη. Ενώ θα πρέπει να περιμένετε να αισθανθείτε κάποια δυσφορία, οι εξελίξεις στον έλεγχο του πόνου διευκολύνουν τώρα τον γιατρό σας να διαχειριστεί και να ανακουφίσει τον πόνο. Αμέσως μετά τη χειρουργική επέμβαση, θα σας δοθεί φαρμακευτική αγωγή για την ανακούφιση από τον πόνο. Εάν χρειαστεί, ο γιατρός σας θα σας δώσει ένα παυσίπονο που μπορείτε να πάρετε για μικρό χρονικό διάστημα ενώ βρίσκεστε στο σπίτι.

Ο χειρουργός ορθοπεδικός σας πιθανότατα θα εφαρμόσει ένα καστ μετά από χειρουργική επέμβαση για να περιορίσει την κίνηση στο πόδι και τον αστράγαλο και για να αποτρέψει τη μη ένωση. Για να μειώσετε το πρήξιμο, είναι σημαντικό να διατηρήσετε το πόδι σας ψηλά πάνω από το επίπεδο της καρδιάς σας για 1 έως 2 εβδομάδες μετά τη χειρουργική επέμβαση.

Αργότερα κατά την ανάρρωσή σας, ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει φυσιοθεραπεία για να σας βοηθήσει να ανακτήσετε δύναμη στο πόδι ή στον αστράγαλο και να αποκαταστήσετε το εύρος κίνησης.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, θα μπορείτε να συνεχίσετε τις καθημερινές σας δραστηριότητες σε 3 έως 4 μήνες, αν και, για μια χρονική περίοδο, μπορεί να χρειαστεί να φορέσετε υποστηρικτικά παπούτσια

Did you like this? Share it!

0 comments on “Αρθρίτιδα του ποδιού και του αστραγάλου

Leave Comment