Η αρθρίτιδα είναι φλεγμονή μιας ή περισσοτέρων αρθρώσεων. Ο πόνος, το πρήξιμο και η δυσκαμψία είναι τα κύρια συμπτώματα της αρθρίτιδας. Οποιαδήποτε άρθρωση στο σώμα μπορεί να επηρεαστεί από την ασθένεια, αλλά είναι ιδιαίτερα συχνή στα γόνατα. Η αρθρίτιδα του γόνατος μπορεί να δυσκολέψει πολλές καθημερινές δραστηριότητες, όπως περπάτημα ή το ανέβασμα σκαλοπατιών ......
Read More
Η τενοντίτιδα δικέφαλου είναι μια φλεγμονή ή ερεθισμός του άνω τένοντα του δικέφαλου του ώμου. Ονομάζεται επίσης το “μακρύ κεφάλι του τένοντα δικέφαλου”, αυτή η ισχυρή δομή τύπου κορδονιού συνδέει τον μυ του δικέφαλου με τα οστά του ώμου.
Ο πόνος στο μέτωπο του ώμου και η αδυναμία είναι κοινά συμπτώματα της τενοντίτιδας του δικέφαλου. Μπορούν συχνά να ανακουφιστούν με ξεκούραση και φάρμακα. Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση για την επιδιόρθωση του τένοντα.
Ο ώμος σας είναι ένας σύνδεσμος μπάλας και υποδοχής που αποτελείται από τρία οστά: το άνω μέρος του βραχίονα, την ωμοπλάτη σας και την κλείδα.
Γλενοειδές: Το κεφάλι του οστού του άνω βραχίονα σας ταιριάζει στην στρογγυλή υποδοχή της ωμοπλάτης σας. Αυτό ονομάζεται γλενοειδές. Το γλενοειδές είναι επενδεδυμένο με μαλακό χόνδρο που ονομάζεται labrum. Αυτός ο ιστός βοηθά το κεφάλι του άνω βραχίονα να χωρέσει στην υποδοχή του ώμου.
Περιστροφική μανσέτα: Ένας συνδυασμός μυών και τενόντων κρατά το χέρι σας στο κέντρο στην υποδοχή ώμου σας. Αυτοί οι ιστοί ονομάζονται περιστροφικές μανσέτες. Καλύπτουν το κεφάλι του οστού του άνω βραχίονα και το συνδέουν στην ωμοπλάτη σας.
Τένοντες δικέφαλου: Ο μυς του δικέφαλου βρίσκεται στο μπροστινό μέρος του άνω βραχίονα. Έχει δύο τένοντες που το συνδέουν με οστά στον ώμο. Το μακρύ κεφάλι προσκολλάται στην κορυφή της υποδοχής ώμου (γλενοειδές).
Η τενοντίτιδα δικέφαλου ώμου είναι φλεγμονή του μακρού κεφαλιού του τένοντα δικέφαλου. Στα αρχικά του στάδια, ο τένοντας γίνεται κόκκινος και πρήζεται. Καθώς αναπτύσσεται η τενοντίτιδα, το περίβλημα του τένοντα (κάλυμμα) μπορεί να πυκνώσει. Ο ίδιος ο τένοντας συχνά πυκνώνει ή μεγαλώνει.
Ο τένοντας σε αυτά τα τελευταία στάδια έχει συχνά σκούρο κόκκινο χρώμα λόγω της φλεγμονής. Περιστασιακά, η ζημιά στον τένοντα μπορεί να οδηγήσει σε σχίσιμο του τένοντα και, στη συνέχεια, παραμόρφωση του βραχίονα.
Η τενοντίτιδα του δικέφαλου προκαλεί τον τένοντα να γίνει κόκκινος και πρησμένος.
Η τενοντίτιδα του δικέφαλου εμφανίζεται συνήθως μαζί με άλλα προβλήματα στον ώμο. Στις περισσότερες περιπτώσεις, υπάρχει επίσης ζημιά στον τένοντα περιστροφικής μανσέτας. Άλλα προβλήματα που συχνά συνοδεύουν την τενοντίτιδα του δικέφαλου περιλαμβάνουν:
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η βλάβη στον τένοντα του δικέφαλου οφείλεται στη γήρανση. Καθώς μεγαλώνουμε, οι τένοντες μας εξασθενίζουν αργά με καθημερινή φθορά. Αυτός ο εκφυλισμός μπορεί να επιδεινωθεί με υπερβολική χρήση – επαναλαμβάνοντας τις ίδιες κινήσεις ώμων ξανά και ξανά.
Πολλές εργασίες ρουτίνας μπορούν να προκαλέσουν ζημιά από υπερβολική χρήση. Οι αθλητικές δραστηριότητες – ιδιαίτερα εκείνες που απαιτούν επαναλαμβανόμενη κίνηση, όπως κολύμπι, τένις και μπέιζμπολ – μπορούν επίσης να θέσουν τους ανθρώπους σε κίνδυνο για τενοντίτιδα δικέφαλου.
Η επαναλαμβανόμενη εναέρια κίνηση μπορεί να διαδραματίσει ρόλο σε άλλα προβλήματα ώμων που εμφανίζονται με τενοντίτιδα δικέφαλου. Η ρήξη της περιστροφικής μανσέτας, η οστεοαρθρίτιδα και η χρόνια αστάθεια των ώμων προκαλούνται συχνά από υπερβολική χρήση.
Αφού συζητήσετε τα συμπτώματά σας και το ιατρικό ιστορικό, ο γιατρός σας θα εξετάσει τον ώμο σας.
Κατά τη διάρκεια της εξέτασης, ο γιατρός σας θα αξιολογήσει τον ώμο σας για το εύρος της κίνησης, τη δύναμη και τα σημάδια αστάθειας των ώμων. Επιπλέον, θα κάνει συγκεκριμένες φυσικές εξετάσεις για να ελέγξει τη λειτουργία του δικέφαλου σας.
Ο γιατρός σας μπορεί να πιέσει πάνω από την περιοχή όπου ο τένοντας του δικέφαλου προσκολλάται στον ώμο. Οι ασθενείς με τενοντίτιδα θα έχουν ευαισθησία και οίδημα σε αυτήν την περιοχή.
Άλλες εξετάσεις που μπορεί να βοηθήσουν τον γιατρό σας να επιβεβαιώσει τη διάγνωσή σας περιλαμβάνουν:
Ο ορθοπεδικός χειρουργός σας θα εργαστεί προσεκτικά για να εντοπίσει τυχόν άλλα προβλήματα στον ώμο σας και να τα αντιμετωπίσει μαζί με την τενοντίτιδα.
Η τενοντίτιδα του δικέφαλου συνήθως αντιμετωπίζεται πρώτα με απλές μεθόδους.
Εάν η κατάστασή σας δεν βελτιωθεί με μη χειρουργική θεραπεία, ο γιατρός σας μπορεί να προσφέρει χειρουργική επέμβαση. Η χειρουργική επέμβαση μπορεί επίσης να είναι μια επιλογή εάν έχετε άλλα προβλήματα στον ώμο.
Κατά την αρθροσκόπηση, ο χειρουργός σας εισάγει το αρθροσκόπιο και τα μικρά όργανα στην άρθρωση του ώμου σας.
Η χειρουργική επέμβαση για τενοντίτιδα δικέφαλου συνήθως γίνεται αρθροσκοπικά. Αυτό επιτρέπει στο γιατρό σας να αξιολογήσει την κατάσταση του τένοντα δικέφαλου καθώς και άλλων δομών στον ώμο.
Κατά την αρθροσκόπηση, ο χειρουργός σας εισάγει μια μικρή κάμερα, που ονομάζεται αρθροσκόπιο, στην άρθρωση του ώμου σας. Η κάμερα εμφανίζει εικόνες σε οθόνη τηλεόρασης και ο χειρουργός σας χρησιμοποιεί αυτές τις εικόνες για να καθοδηγήσει μικροσκοπικά χειρουργικά εργαλεία.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, το κατεστραμμένο τμήμα του δικέφαλου αφαιρείται και ο υπόλοιπος τένοντας επανασυνδέεται στο άνω οστό του βραχίονα (βραχίονας). Αυτή η διαδικασία ονομάζεται τεντόδεση δικέφαλου. Η αφαίρεση του επώδυνου μέρους του δικέφαλου συνήθως επιλύει τα συμπτώματα και αποκαθιστά την κανονική λειτουργία.
Ανάλογα με την περίπτωσή σας, ο χειρουργός σας μπορεί να επιλέξει να κάνει αυτή τη διαδικασία αρθροσκοπικά ή μέσω ανοιχτής τομής.
Σε σοβαρές περιπτώσεις, το κεφάλι του δικέφαλου τένοντα μπορεί να είναι τόσο κατεστραμμένο, ώστε να μην είναι δυνατή η επιδιόρθωσή του ή η διόγκωση του. Ο χειρουργός σας μπορεί απλά να επιλέξει να απελευθερώσει τον κατεστραμμένο τένοντα δικέφαλου από το προσάρτημα. Αυτό ονομάζεται τενοντοτομή δικέφαλου. Αυτή η επιλογή είναι η λιγότερο επεμβατική, αλλά μπορεί να οδηγήσει σε διόγκωση του μυ στον βραχίονα.
Συνολικά, τα ποσοστά επιπλοκών είναι χαμηλά και ο χειρουργός σας μπορεί να τα διορθώσει χωρίς δυσκολία.
Η μόλυνση, η αιμορραγία, η δυσκαμψία και άλλα προβλήματα είναι πιθανές επιπλοκές. Αυτά είναι πιο πιθανό να συμβούν σε ανοιχτές χειρουργικές επεμβάσεις παρά σε αρθροσκοπικές χειρουργικές επεμβάσεις.
Μετά τη χειρουργική επέμβαση, ο γιατρός σας θα συνταγογραφήσει ένα σχέδιο αποκατάστασης βάσει των διαδικασιών που εκτελούνται. Μπορεί να φορέσετε νάρθηκα για μερικές εβδομάδες για να προστατέψετε την επιδιόρθωση του τένοντα.
Θα πρέπει να έχετε άμεση χρήση του χεριού σας για καθημερινές δραστηριότητες – γραφή, χρήση υπολογιστή, φαγητό ή πλύσιμο. Ο γιατρός σας μπορεί να περιορίσει ορισμένες δραστηριότητες για να επιτρέψει στον επιδιορθωμένο τένοντα να επουλωθεί. Είναι σημαντικό να ακολουθήσετε τις οδηγίες του γιατρού σας μετά τη χειρουργική επέμβαση για να αποφύγετε ζημιά στους επιδιορθωμένους δικέφαλους μυς σας.
Ο γιατρός σας θα σας ξεκινήσει σύντομα θεραπευτικές ασκήσεις. Οι ασκήσεις ευελιξίας θα βελτιώσουν το εύρος κίνησης στον ώμο σας. Ασκήσεις για την ενίσχυση του ώμου σας θα προστεθούν σταδιακά στο σχέδιο αποκατάστασης.
Οι περισσότεροι ασθενείς έχουν καλά αποτελέσματα. Συνήθως ανακτούν πλήρες εύρος κίνησης και είναι σε θέση να κινούν τα χέρια τους χωρίς πόνο. Άτομα που παίζουν σπορ πολύ υψηλής έντασης, περιστασιακά πρέπει να περιορίσουν αυτές τις δραστηριότητες μετά τη χειρουργική επέμβαση.
Αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι αποκαλούν ώμο είναι πραγματικά πολλές αρθρώσεις που συνδυάζονται με τένοντες και μύες για να επιτρέψουν ένα ευρύ φάσμα κίνησης στο χέρι – από το ξύσιμο της πλάτης σας έως την εκτέλεση του τέλειου βήματος.
Η κινητικότητα όμως έχει την τιμή της. Μπορεί να οδηγήσει σε αυξανόμενα προβλήματα αστάθειας ή παρακώλυσης των μαλακών ιστών ή των οστών στον ώμο σας, με αποτέλεσμα πόνο. Μπορεί να αισθάνεστε πόνο μόνο όταν μετακινείτε τον ώμο σας ή όλη την ώρα. Ο πόνος μπορεί να είναι προσωρινός ή μπορεί να συνεχιστεί και απαιτεί ιατρική διάγνωση και θεραπεία.
Αυτό το άρθρο εξηγεί μερικές από τις κοινές αιτίες του πόνου στον ώμο. Ο γιατρός σας μπορεί να σας δώσει πιο λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με τον πόνο στον ώμο σας.
Τα περισσότερα προβλήματα στον ώμο εμπίπτουν σε τέσσερις μεγάλες κατηγορίες:
Άλλες πολύ λιγότερο συχνές αιτίες πόνου στον ώμο είναι:
Οι θύλακες είναι μικροί, γεμισμένοι με υγρά σάκοι που βρίσκονται σε αρθρώσεις σε όλο το σώμα, συμπεριλαμβανομένου του ώμου. Λειτουργούν ως μαξιλάρια μεταξύ των οστών και των υπερκείμενων μαλακών ιστών και βοηθούν στη μείωση της τριβής μεταξύ των μυών που γλιστρούν και των οστών.
Μερικές φορές, η υπερβολική χρήση του ώμου οδηγεί σε φλεγμονή και πρήξιμο του θυλάκιου μεταξύ της περιστροφικής μανσέτας και μέρους της ωμοπλάτης που είναι γνωστό ως ακρώμιο. Το αποτέλεσμα είναι μια κατάσταση γνωστή ως υποακρωμιακή θυλακίτιδα.
Η θυλακίτιδα εμφανίζεται συχνά σε συνδυασμό με τενοντίτιδα περιστροφικής μανσέτας. Οι πολλοί ιστοί στον ώμο μπορούν να γίνουν φλεγμονώδεις και επώδυνοι. Πολλές καθημερινές δραστηριότητες, όπως το χτένισμα των μαλλιών σας ή το ντύσιμο, μπορεί να γίνουν δύσκολες.
Ένας τένοντας είναι ένα καλώδιο που συνδέει τους μυς με τα οστά. Συνήθως η τενοντίτιδα είναι αποτέλεσμα φλεγμονής στον τένοντα.
Γενικά, η τενοντίτιδα είναι ένας από τους δύο τύπους:
Οι πιο συχνά επηρεασμένοι τένοντες στον ώμο είναι οι τέσσερις τένοντες περιστροφικής μανσέτας και ένας από τους τένοντες δικέφαλου. Η περιστροφική μανσέτα αποτελείται από τέσσερις μικρούς μύες και τους τένοντες τους που καλύπτουν το κεφάλι του οστού του άνω βραχίονα και το διατηρούν στην υποδοχή του ώμου. Η περιστροφική μανσέτα σας βοηθά να παρέχει κίνηση και σταθερότητα στους ώμους.
Ο διαχωρισμός και το σχίσιμο των τενόντων μπορεί να προκύψει από οξεία βλάβη ή εκφυλιστικές αλλαγές στους τένοντες λόγω της προχωρημένης ηλικίας, της μακροχρόνιας υπερβολικής χρήσης και της φθοράς ή από ξαφνικό τραυματισμό. Αυτά τα σχισίματα μπορεί να είναι μερικά ή να διαχωρίσουν εντελώς τον τένοντα από την προσκόλλησή του στο οστό.
Στις περισσότερες περιπτώσεις πλήρους ρήξης, ο τένοντας απομακρύνεται από την προσκόλλησή του στο οστό. Οι τραυματισμοί του περιστροφικού μανικιού και του τένοντα του δικέφαλου είναι από τους πιο συνηθισμένους από αυτούς τους τραυματισμούς.
Η πρόσκρουση στον ώμο συμβαίνει όταν το πάνω μέρος της ωμοπλάτης (ακρώμιο) ασκεί πίεση στους υποκείμενους μαλακούς ιστούς όταν ο βραχίονας ανυψώνεται μακριά από το σώμα. Καθώς ανυψώνεται ο βραχίονας, το ακρώμιο τρίβεται, ή “προσκρούει”, στους τένοντες περιστροφικής μανσέτας και στον θύλακα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε θυλακίτιδα και τενοντίτιδα, προκαλώντας πόνο και περιορισμένη κίνηση.
Η αστάθεια του ώμου συμβαίνει όταν το κεφάλι του οστού του άνω βραχίονα ωθείται από την υποδοχή ώμου. Αυτό μπορεί να συμβεί ως αποτέλεσμα ξαφνικού τραυματισμού ή από υπερβολικής χρήσης.
Οι αστάθειες ώμων μπορεί να είναι μερικές, με τη σφαίρα του άνω βραχίονα να βγαίνει μερικώς έξω από την υποδοχή. Αυτό ονομάζεται υπερχείλιση. Η πλήρης εξάρθρωση σημαίνει ότι η μπάλα βγαίνει από την υποδοχή.
Μόλις οι σύνδεσμοι, οι τένοντες και οι μύες γύρω από τον ώμο γίνουν χαλαροί ή σχισμένοι, οι αστάθειες μπορούν να εμφανίζονται επανειλημμένα. Οι επαναλαμβανόμενες αστάθειες, οι οποίες μπορεί να είναι μερικές ή πλήρεις, προκαλούν πόνο και αστάθεια όταν σηκώνετε το χέρι σας ή το απομακρύνετε από το σώμα σας. Επαναλαμβανόμενα επεισόδια ασταθειών οδηγούν σε αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης αρθρίτιδας στην άρθρωση.
Ο πόνος στον ώμο μπορεί επίσης να προκληθεί από αρθρίτιδα. Υπάρχουν πολλοί τύποι αρθρίτιδας. Ο πιο κοινός τύπος αρθρίτιδας στον ώμο είναι η οστεοαρθρίτιδα, επίσης γνωστή ως αρθρίτιδα «φθοράς». Συμπτώματα όπως οίδημα, πόνος και δυσκαμψία, συνήθως ξεκινούν κατά τη μέση ηλικία. Η οστεοαρθρίτιδα αναπτύσσεται αργά και ο πόνος που προκαλεί επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου.
Η οστεοαρθρίτιδα, μπορεί να σχετίζεται με αθλητικούς ή επαγγελματικούς τραυματισμούς ή χρόνια φθορά. Άλλοι τύποι αρθρίτιδας μπορεί να σχετίζονται με δάκρυα περιστροφικής μανσέτας, λοίμωξη ή φλεγμονή της επένδυσης των αρθρώσεων.
Συχνά οι άνθρωποι θα αποφεύγουν τις κινήσεις των ώμων σε μια προσπάθεια να μειώσουν τον πόνο της αρθρίτιδας. Αυτό μερικές φορές οδηγεί σε σύσφιξη ή ενίσχυση των τμημάτων του μαλακού ιστού της άρθρωσης, με αποτέλεσμα έναν οδυνηρό περιορισμό της κίνησης.
Τα κατάγματα είναι σπασμένα κόκαλα. Τα κατάγματα στον ώμο συνήθως περιλαμβάνουν την κλείδα (λαιμός), τον βραχίονα (οστό του άνω βραχίονα) και την ωμοπλάτη.
Τα κατάγματα στον ώμο σε ηλικιωμένους ασθενείς είναι συχνά αποτέλεσμα πτώσης από το ύψος όρθιας στάσης. Σε νεότερους ασθενείς, τα κατάγματα των ώμων προκαλούνται συχνά από υψηλό ενεργειακό τραυματισμό, όπως ατύχημα σε μηχανοκίνητο όχημα ή τραυματισμό από άθλημα επαφής.
Τα κατάγματα συχνά προκαλούν έντονο πόνο, πρήξιμο και μώλωπες στον ώμο.
Σε ένα κάταγμα της κλείδας, υπάρχει συνήθως μια εμφανής παραμόρφωση, ή «χτύπημα», στη θέση του κατάγματος. Η ήπια πίεση στο σημείο θα προκαλέσει πόνο.
Read More
Όπως και με άλλες αρθριτικές καταστάσεις, η αρχική θεραπεία της αρθρίτιδας του ώμου είναι μη χειρουργική. Ο γιατρός σας μπορεί να αποφασίσει το ενδεχόμενο της χειρουργικής επέμβασης, εάν ο πόνος σας προκαλεί αναπηρία και δεν ανακουφίζεται με μη χειρουργικές επιλογές.
Read More
Το πιο κοινό σύμπτωμα της αρθρίτιδας του ώμου είναι ο πόνος, ο οποίος επιδεινώνεται με την κίνηση και χειροτερεύει προοδευτικά. Η περιορισμένη κίνηση είναι ένα άλλο κοινό σύμπτωμα. Μπορεί να γίνει πιο δύσκολο να σηκώσετε το χέρι σας για να χτενίσετε τα μαλλιά σας ή να φτάσετε σε ένα ράφι.
Read More