Λοιμώξεις των οστών και των αρθρώσεων στα παιδιά

Τα παιδιά μπορούν να αναπτύξουν λοιμώξεις στα οστά, τις αρθρώσεις ή τους μυς τους. Συχνά αναφέρονται ως “βαθιές” λοιμώξεις, τα τεχνικά ονόματα για αυτές τις καταστάσεις είναι:

1. Οστεομυελίτιδα (λοίμωξη των οστών)
2. Σηπτική αρθρίτιδα (λοίμωξη των αρθρώσεων)
3. Πυομυοσίτιδα (μυϊκή λοίμωξη)

Αυτό το άρθρο καλύπτει τους πιο συνηθισμένους τύπους βαθιών λοιμώξεων στα παιδιά και περιλαμβάνει τους τρόπους που οι γιατροί διαγνώσκουν και αντιμετωπίζουν.

Αιτία

Οι λοιμώξεις προκαλούνται συνήθως από βακτήρια που υπάρχουν στο φυσιολογικό περιβάλλον διαβίωσής μας. Τα πιο κοινά βακτήρια που προκαλούν λοιμώξεις στα οστά, στις αρθρώσεις ή στους μυς στα παιδιά είναι Staphylococcus aureus (σταφυλόκοκκος)

Τα βακτήρια μπορούν να εισέλθουν στο σώμα με διάφορους τρόπους. Κυκλοφορούν μέσω της κυκλοφορίας του αίματος μέχρι να φτάσουν σε ένα οστό, άρθρωση ή μυ. Τα βακτήρια στη συνέχεια εγκαταλείπουν την κυκλοφορία του αίματος και πολλαπλασιάζονται στους ιστούς των οστών, των αρθρώσεων ή των μυών.

Περιγραφή της λοίμωξης

Οι βαθιές λοιμώξεις εμφανίζονται συχνότερα στις αρθρώσεις και στα άκρα των μακρών οστών όπου συναντώνται για να σχηματίσουν αρθρώσεις. Αυτές περιλαμβάνουν τις αρθρώσεις γόνατος, ισχίου και αστραγάλου του ποδιού, και τις αρθρώσεις ώμου, αγκώνα και καρπού του βραχίονα.

Οι μεγάλες μυϊκές ομάδες του μηρού, της βουβωνικής χώρας και της λεκάνης είναι οι πιο συνηθισμένες τοποθεσίες για μολύνσεις.

Ο λόγος που εμφανίζονται λοιμώξεις σε αυτές τις περιοχές οφείλεται στον τρόπο με τον οποίο το αίμα ρέει σε αυτές τις περιοχές. Υπάρχει μια ισχυρή ροή αίματος προς τα άκρα των οστών κοντά σε κέντρα ανάπτυξης (που ονομάζονται αναπτυξιακές πλάκες), την επένδυση των αρθρώσεων και τις μεγάλες μυϊκές ομάδες. Αυτό επιτρέπει στα βακτήρια να βρουν εύκολα το δρόμο τους σε αυτές τις περιοχές.

Η παροχή αίματος στη σπονδυλική στήλη, τη λεκάνη και τη φτέρνα είναι παρόμοια με εκείνη των μακριών οστών και συχνά αναπτύσσονται λοιμώξεις και σε αυτές τις περιοχές.

Οι λοιμώξεις ενέχουν ειδικούς κινδύνους για τα μικρά παιδιά για διάφορους λόγους:

• Τα παιδιά κάτω των τριών ετών μολύνονται εύκολα. Το ανοσοποιητικό τους σύστημα δεν έχει αναπτυχθεί πλήρως και τείνουν να πέφτουν πολύ, ανοίγοντας το δέρμα σε λοίμωξη.
• Οι λοιμώξεις εξαπλώνονται γρήγορα μέσω του συστήματος κυκλοφορίας ενός μικρού παιδιού και της δομής των οστών.
• Η βλάβη στα οστά και στις αρθρώσεις που προκαλείται από λοίμωξη μπορεί να βλάψει την ανάπτυξη ενός παιδιού και να οδηγήσει σε σωματική δυσλειτουργία. Η μόλυνση της άρθρωσης του ισχίου του παιδιού είναι χειρουργική επέμβαση.

Συμπτώματα λοιμώξεων

Τα παιδιά που έχουν μολύνσεις των οστών, των αρθρώσεων ή των μυών τους συχνά έχουν τα ακόλουθα:

• Πυρετός
• Πόνος
• Περιορισμένη κίνηση της μολυσμένης περιοχής – το παιδί σας μπορεί να σταματήσει ή να αρνηθεί να περπατήσει εάν η μόλυνση περιλαμβάνει τα πόδια ή την πλάτη
• Τα βρέφη μπορεί να είναι ευερέθιστα και ληθαργικά, να αρνούνται να φάνε ή να κάνουν εμετό

Πολλά παιδιά που έχουν οστικές, αρθρώσεις ή μυϊκές λοιμώξεις είχαν πρόσφατους τραυματισμούς. Τα συμπτώματα της λοίμωξης συχνά καλύπτονται από αυτά του τραυματισμού. Επειδή οι γονείς υποθέτουν ότι ο τραυματισμός θα βελτιωθεί με την πάροδο του χρόνου, μπορεί να χρειαστούν περισσότερο χρόνο για να παρατηρήσουν τη λοίμωξη.

Είναι σημαντικό να φέρετε αμέσως το παιδί σας σε γιατρό εάν τα συμπτώματα δεν επιλυθούν γρήγορα στο σπίτι.

Εξέταση γιατρού

Ιατρικό ιστορικό και φυσική εξέταση

Φροντίστε να ενημερώσετε το γιατρό του παιδιού σας για τις περιστάσεις που περιβάλλουν τα συμπτώματα, όπως όταν ξεκίνησαν τα συμπτώματα και εάν υπήρχε προηγούμενη λοίμωξη ή τραυματισμός.

Αφού συζητήσει τα συμπτώματα του παιδιού σας και το ιατρικό ιστορικό, ο γιατρός σας θα εξετάσει την οδυνηρή περιοχή. Μπορεί να ζητήσει από το παιδί σας να μετακινήσει την πληγείσα περιοχή για να δει εάν η κίνηση αυξάνει τον πόνο.

Εξετάσεις

Άλλες εξετάσεις που μπορούν να βοηθήσουν τον γιατρό σας να επιβεβαιώσει τη διάγνωση και να σχεδιάσει τη θεραπεία του παιδιού σας περιλαμβάνουν:

Εξετάσεις αίματος και καλλιέργειες ιστών. Οι εξετάσεις στο αίμα του παιδιού σας, καθώς και σε υγρά και / ή ιστούς από τη μολυσμένη περιοχή, μπορούν να βοηθήσουν στον εντοπισμό των βακτηρίων ή άλλων οργανισμών που προκαλούν τη μόλυνση. Αυτές οι πληροφορίες σχετικά με τη λοίμωξη βοηθούν το γιατρό σας να καθορίσει τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους αντιμετώπισής της.

Εξετάσεις απεικόνισης. Εξετάσεις, όπως ακτινογραφίες, σαρώσεις μαγνητικού συντονισμού και υπερηχογράφημα, παρέχουν στο γιατρό του παιδιού σας εικόνες των οστών, των μυών και των μαλακών ιστών στην πληγείσα περιοχή. Ο γιατρός σας θα αναζητήσει οίδημα γύρω από τα οστά και τους μύες ή υγρό στις αρθρώσεις που έχουν μολυνθεί. Αυτές οι πληροφορίες βοηθούν το γιατρό σας όταν παίρνει την απόφαση εάν θα θεραπεύσει της τη μόλυνση με αντιβιοτικά ή θα κάνει χειρουργική επέμβαση για να βοηθήσει στην επίλυσή του.

Θεραπευτική αγωγή

Αντιβιοτική θεραπεία

Η συνταγογράφηση αντιβιοτικών είναι η βάση για τη θεραπεία λοιμώξεων.

Ενδοφλεβίως. Αρχικά, το παιδί σας θα πρέπει να παραμείνει στο νοσοκομείο για να λάβει αντιβιοτικά μέσω των φλεβών (ενδοφλέβια ή IV). Το πόσο καιρό θα παραμείνει το παιδί σας στο νοσοκομείο θα εξαρτηθεί από το πόσο σοβαρή είναι η λοίμωξη. Τα περισσότερα παιδιά με λοιμώξεις των οστών, των αρθρώσεων ή των μυών βρίσκονται στο νοσοκομείο για 1 έως 2 εβδομάδες.

Από το στόμα. Για πολλά παιδιά, το αντιβιοτικό τελικά αλλάζει σε μορφή που μπορεί να ληφθεί από το στόμα (από του στόματος) και να χορηγηθεί στο σπίτι.

Γραμμή PICC. Μερικά παιδιά μπορούν να συνεχίσουν να λαμβάνουν αντιβιοτικό μέσω φλέβας στο σπίτι μέσω ειδικής ενδοφλέβιας συσκευής που ονομάζεται γραμμή PICC (προφέρεται “pick”). Πρόκειται για έναν περιφερειακό κεντρικό καθετήρα (PICC).

Ο χρόνος που απαιτείται για τα αντιβιοτικά για την επίλυση μιας λοίμωξης ποικίλλει από παιδί σε παιδί, αλλά, γενικά, είναι 4 έως 6 εβδομάδες για οστική μόλυνση και 3 έως 4 εβδομάδες για αρθρώσεις ή μυϊκές λοιμώξεις.

Είναι πολύ σημαντικό να παίρνει το παιδί σας όλα τα αντιβιοτικά που του χορηγούνται, ακριβώς όπως συνταγογραφούνται.

Χειρουργική θεραπεία

Σε ήπιες λοιμώξεις, μόνο τα αντιβιοτικά μπορεί να επιλύσουν την κατάσταση. Πολλά παιδιά, ωστόσο, θα χρειαστούν χειρουργική επέμβαση για την απομάκρυνση μολυσμένου υλικού (πύου) από την περιοχή της μόλυνσης. Αυτό θα μειώσει την πίεση και τη φλεγμονή και θα βελτιώσει τη ροή του αίματος, κάτι που θα διευκολύνει τα αντιβιοτικά να φτάσουν στη μολυσμένη περιοχή. Για τα περισσότερα παιδιά, αρκεί μια χειρουργική επέμβαση, αλλά πιο σοβαρές λοιμώξεις μπορεί να απαιτούν δύο ή περισσότερες χειρουργικές επεμβάσεις για να βοηθήσουν στην επίλυση της λοίμωξης.

Αποτέλεσμα θεραπειών

Τα περισσότερα παιδιά θα αναρρώσουν πλήρως από βαθιές λοιμώξεις μετά από σωστή θεραπεία. Δεν είναι πιθανό να αναπτύξουν ξανά την ίδια λοίμωξη. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα παιδιά δεν έχουν περαιτέρω προβλήματα και επιστρέφουν σε όλες τις δραστηριότητές τους.

Γενικά, τα παιδιά θεραπεύονται καλύτερα όταν η λοίμωξη αναγνωρίζεται νωρίς. Υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα πλήρους ανάρρωσης όταν η λοίμωξη αναγνωρίζεται και αντιμετωπίζεται γρήγορα. Όσο αργότερα γίνει η διάγνωση, τόσο πιο πιθανό είναι η μόλυνση να προκαλέσει μεγαλύτερη βλάβη στα οστά, τους μύες και άλλους ιστούς που εμπλέκονται.

Ορισμένα προβλήματα μπορεί να εμφανιστούν σε παιδιά που έχουν σοβαρές και παρατεταμένες λοιμώξεις. Αυτά περιλαμβάνουν θρόμβους αίματος, ανακοπές ανάπτυξης, παραμορφωμένα οστά, κατάγματα μέσω οστού που εξασθενεί από μόλυνση, θάνατο οστού (που ονομάζεται νέκρωση) και δυσκαμψία των αρθρώσεων. Ωστόσο, αυτά τα προβλήματα είναι σπάνια.

Σε πολλές κοινότητες, οι βαθιές λοιμώξεις προκαλούνται συχνότερα από έναν συγκεκριμένο τύπο βακτηρίων γνωστό ως MRSA. Αυτό το βακτήριο είναι πιο ικανό να αντισταθεί στα αντιβιοτικά που προηγουμένως λειτούργησαν καλά για τη θεραπεία αυτών των λοιμώξεων.

Επί του παρόντος, υπάρχουν αρκετά αντιβιοτικά που λειτουργούν πολύ καλά κατά του MRSA και είναι ανεκτά πολύ καλά από τα παιδιά που υποβάλλονται σε θεραπεία.