Τραυματισμοί νεύρων

Τα νεύρα είναι εύθραυστα και μπορεί να υποστούν βλάβη λόγω πίεσης, τεντώματος ή κοπής. Ο τραυματισμός ενός νεύρου μπορεί να σταματήσει τα σήματα προς και από τον εγκέφαλο, προκαλώντας τους μυς να μην λειτουργούν σωστά και απώλεια αίσθησης στην τραυματισμένη περιοχή.

Ανατομία

Τα νεύρα είναι μέρος του συστήματος «ηλεκτρικής καλωδίωσης» που μεταφέρει μηνύματα μεταξύ του εγκεφάλου και του υπόλοιπου σώματος. Τα κινητικά νεύρα μεταφέρουν μηνύματα μεταξύ του εγκεφάλου και των μυών για να κάνουν το σώμα να κινείται. Τα αισθητήρια νεύρα μεταφέρουν μηνύματα μεταξύ του εγκεφάλου και των διαφόρων μερών του σώματος για να δείξουν πόνο, πίεση και θερμοκρασία.

Ένας ιστού καλύπτει το νεύρο, προστατεύοντάς το ακριβώς όπως η μόνωση που περιβάλλει ένα ηλεκτρικό καλώδιο. Τα νεύρα αποτελούνται από πολλές ίνες, που ονομάζονται άξονες. Αυτοί οι άξονες χωρίζονται σε δέσμες εντός του νεύρου. Οι δέσμες περιβάλλονται από στρώματα ιστών, ακριβώς όπως το εξωτερικό στρώμα ιστού που περιβάλλει το νεύρο.

Αιτίες

Τραυματισμοί υπό πίεση ή τέντωμα μπορεί να προκαλέσουν θραύση ινών στο νεύρο. Αυτό μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα του νεύρου να στέλνει ή να λαμβάνει σήματα, χωρίς να καταστρέφεται το κάλυμμα.

Όταν κόβεται ένα νεύρο, τόσο το νεύρο όσο και η μόνωση κόβονται. Μερικές φορές, οι ίνες μέσα στο νεύρο σπάνε, ενώ η μόνωση παραμένει άθικτη και υγιής. Εάν η μόνωση δεν έχει κοπεί, το άκρο της απόμακρης ίνας από τον εγκέφαλο πεθαίνει. Το άλλο άκρο που είναι πιο κοντά στον εγκέφαλο δεν πεθαίνει. Μετά από λίγο καιρό, μπορεί να αρχίσει να επουλώνεται. Νέες ίνες μπορεί να αναπτυχθούν κάτω από τον άθικτο μονωτικό ιστό, έως ότου φτάσει σε έναν μυ ή αισθητήριο υποδοχέα.

Εάν και το νεύρο και η μόνωση έχουν αποκοπεί και το νεύρο δεν είναι σταθερό, οι αναπτυσσόμενες νευρικές ίνες μπορεί να σχηματίσουν μια επώδυνη νευρική ουλή ή νεύρωμα.

Χειρουργική θεραπεία

Η μόνωση γύρω από τα δύο άκρα του τραυματισμένου νεύρου ράβεται μεταξύ τους. Ο στόχος στη στερέωση του νεύρου είναι να σώσουμε το μονωτικό κάλυμμα, έτσι ώστε να μπορούν να αναπτυχθούν νέες ίνες και το νεύρο να μπορεί να λειτουργήσει ξανά.

Εάν μια πληγή είναι βρώμικη ή θρυμματισμένη, η χειρουργική επέμβαση μπορεί να καθυστερήσει μέχρι να επουλωθεί το δέρμα.

Εάν υπάρχει διάστημα μεταξύ των άκρων του νεύρου, μπορεί να είναι απαραίτητο να παρθεί ένα κομμάτι νεύρου (νευρικό μόσχευμα) από ένα μέρος (δότης) του σώματος, για να διορθωθεί το τραυματισμένο νεύρο. Αυτό μπορεί να προκαλέσει μόνιμη απώλεια αίσθησης στην περιοχή, όπου λήφθηκε το μόσχευμα νευρικού δότη.

Μόλις επισκευαστεί το μονωτικό κάλυμμα του νεύρου, το νεύρο αρχίζει να επουλώνεται τρεις ή τέσσερις εβδομάδες μετά τον τραυματισμό. Τα νεύρα συνήθως αναπτύσσονται μία ίντσα κάθε μήνα, ανάλογα με την ηλικία του ασθενούς και άλλους παράγοντες. Με έναν τραυματισμό ενός νεύρου στο χέρι πάνω από τις άκρες των δακτύλων, μπορεί να χρειαστεί έως και ένας χρόνος για να επιστρέψει η αίσθηση στα δάχτυλά σας. Η αίσθηση των καρφιτσών και των βελόνων στα δάχτυλα (κοινώς το τσίμπημα) είναι κοινή κατά τη διαδικασία ανάκτησης. Αν και αυτό μπορεί να είναι άβολο, συνήθως περνά και είναι ένα σημάδι της ανάκαμψης.

Ανάκτηση

• Η φυσιοθεραπεία θα διατηρήσει τις αρθρώσεις ευέλικτες. Εάν οι αρθρώσεις γίνουν δύσκαμπτες, δεν θα λειτουργήσουν, ακόμη και μετά την έναρξη λειτουργίας των μυών.
• Εάν έχει τραυματιστεί ένα αισθητήριο νεύρο, πρέπει να προσέξετε να μην κάψετε ή να κόψετε τα δάχτυλά σας επειδή δεν υπάρχει αίσθηση στην πληγείσα περιοχή.
• Με έναν νευρικό τραυματισμό, ο εγκέφαλος μπορεί να χρειαστεί να “επανεκπαιδευτεί”. Μετά την ανάρρωση του νεύρου, μπορεί να χρειαστεί επανεκπαίδευση των αισθητηρίων για τη βελτίωση της αίσθησης στο χέρι ή το δάχτυλο. Ο γιατρός θα συστήσει κατάλληλη φυσιοθεραπεία με βάση τη φύση και τη θέση του τραυματισμού.

Παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν τα αποτελέσματα μετά την επιδιόρθωση των νεύρων περιλαμβάνουν την ηλικία, τον τύπο της πληγής και του νεύρου καθώς και τη θέση του τραυματισμού.

Αν και οι νευρικοί τραυματισμοί μπορεί να δημιουργήσουν διαρκή προβλήματα, η σωστή θεραπεία βοηθά τους ασθενείς να επιστρέψουν σε μια πιο φυσιολογική λειτουργία.