Ένας οδηγός για την ασφάλεια για νέους αθλητές

Για νέους αθλητές, οι αθλητικές δραστηριότητες είναι κάτι περισσότερο από παιχνίδι. Η συμμετοχή στον αθλητισμό βελτιώνει τη φυσική κατάσταση, τον συντονισμό και την αυτοπειθαρχία και δίνει στα παιδιά πολύτιμες ευκαιρίες να μάθουν ομαδική εργασία.

Επειδή οι νεαροί αθλητές συνεχίζουν να αυξάνονται, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο τραυματισμού από τους ενήλικες. Οι συνέπειες του υπερβολικού αθλητισμού μπορεί να περιλαμβάνουν τραυματισμούς, που βλάπτουν την ανάπτυξη και μπορεί να οδηγήσουν σε μακροχρόνια προβλήματα υγείας.

Ευτυχώς, πολλοί αθλητικοί τραυματισμοί νέων μπορούν να προληφθούν.

Μερικοί από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για την πρόληψη αυτών των τραυματισμών περιλαμβάνουν καθοδήγηση ειδικά για την ηλικία, κατάλληλη φυσική κατάσταση και σωστή χρήση εξοπλισμού.

Επιπλέον, οι προπονητές και οι γονείς μπορούν να αποτρέψουν τους τραυματισμούς, προωθώντας μια ατμόσφαιρα υγιούς ανταγωνισμού που δίνει έμφαση στην εμπιστοσύνη, τη συνεργασία και μια θετική εικόνα του εαυτού τους, αντί να κερδίζουν.

Διαφορές μεταξύ παιδιών και ενηλίκων αθλητών

Τα παιδιά μεγαλώνουν ακόμα

Ο νεαρός αθλητής δεν είναι μια μικρότερη εκδοχή ενός ενήλικα. Τα οστά, οι μύες, οι τένοντες και οι σύνδεσμοι των παιδιών αναπτύσσονται ακόμη, καθιστώντας τα πιο ευαίσθητα σε τραυματισμούς. Επιπλέον, υπάρχουν σημαντικές διαφορές στον συντονισμό, τη δύναμη και την αντοχή μεταξύ παιδιών και ενηλίκων.

Τα παιδιά ποικίλλουν σε μέγεθος και ωριμότητα

Οι νεαροί αθλητές της ίδιας ηλικίας μπορούν να διαφέρουν πολύ σε μέγεθος και φυσική ωριμότητα. Οι μαθητές σχολικής τάξης είναι λιγότερο πιθανό να παρουσιάσουν σοβαρούς τραυματισμούς κατά τη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων, επειδή είναι μικρότεροι και πιο αργοί από τους ηλικιωμένους αθλητές. Οι αθλητές γυμνασίου, ωστόσο, είναι μεγαλύτεροι, γρηγορότεροι, ισχυρότεροι και ικανοί να προσφέρουν τεράστιες δυνάμεις στα αθλήματα επαφής.

Τα παιδιά μπορούν να τραυματίσουν τις πλάκες ανάπτυξης

Οι πλάκες ανάπτυξης είναι οι περιοχές ανάπτυξης χόνδρου στα άκρα των μακρών οστών όπου εμφανίζεται οστική ανάπτυξη στα παιδιά. Οι πλάκες ανάπτυξης είναι ασθενέστερες από τους γειτονικούς συνδέσμους και τους τένοντες. Ένας στριμμένος αστράγαλος που μπορεί να οδηγήσει σε διάστρεμμα σε έναν ενήλικα, θα μπορούσε να οδηγήσει σε ένα πιο σοβαρό κάταγμα πλάκας ανάπτυξης σε έναν νεαρό αθλητή. Οι τραυματισμοί της πλάκας ανάπτυξης έχουν τη δυνατότητα να διαταράξουν τη φυσιολογική ανάπτυξη των οστών.

Κοινοί αθλητικοί τραυματισμοί για νέους

Οξείς τραυματισμοί

Οι οξείες αθλητικές βλάβες προκαλούνται από ένα ξαφνικό τραύμα, όπως μια συστροφή, πτώση ή σύγκρουση. Συχνές οξείες βλάβες περιλαμβάνουν:

• σπασμένα οστά,
• διάστρεμμα (τραυματισμοί συνδέσμου),
• στελέχη (τραυματισμοί μυών και τένοντα)
• και σχισίματα ή μώλωπες.

Οι περισσότεροι σοβαροί τραυματισμοί πρέπει να αξιολογούνται από γιατρό. Γρήγορη θεραπεία πρώτων βοηθειών θα πρέπει να παρέχεται από προπονητές και γονείς, όταν συμβαίνει ο τραυματισμός. Συνήθως αποτελείται από τη μέθοδο RICE:

1. ξεκούραση,
2. εφαρμογή πάγου,
3. τύλιγμα με ελαστικούς επιδέσμους (συμπίεση) και
4. ανύψωση του τραυματισμένου βραχίονα, χέρι, ή πόδι.

Αυτό συνήθως περιορίζει την ταλαιπωρία και μειώνει το χρόνο επούλωσης. Η σωστή πρώτη βοήθεια θα ελαχιστοποιήσει το πρήξιμο και θα βοηθήσει τον γιατρό να καθορίσει μια ακριβή διάγνωση.

Υπερβολικοί τραυματισμοί

Οι σοβαροί τραυματισμοί εμφανίζονται σταδιακά με την πάροδο του χρόνου, όταν μια αθλητική δραστηριότητα επαναλαμβάνεται τόσο συχνά, ώστε τα μέρη του σώματος δεν έχουν αρκετό χρόνο για να επουλωθούν μεταξύ των αγώνων. Παραδείγματα τραυματισμών κατά την υπερβολική χρήση περιλαμβάνουν τραυματισμούς στον αγκώνα, στον αχίλλειο τένοντα κ.λ.π.

Οι προπονητές ωστόσο μπορεί να έχουν μεγαλύτερη δυσκολία να εντοπίσουν λιγότερο σοβαρά προβλήματα, επειδή ο πόνος είναι χαμηλού βαθμού και ο αθλητής συχνά τον αγνοεί. Οι επαναλαμβανόμενοι τραυματισμοί μπορεί να μετατραπούν σε σοβαρούς τραυματισμούς και να θέσουν τον αθλητή στο περιθώριο για το υπόλοιπο της σεζόν.

Για να διατηρηθούν οι αθλητές στο παιχνίδι μακροπρόθεσμα, οι σοβαροί τραυματισμοί πρέπει να διαγνωστούν και να θεραπευτούν από γιατρό το συντομότερο δυνατό. Οι γονείς και οι προπονητές πρέπει να γνωρίζουν τα πιο κοινά σημάδια τραυματισμού κατά την υπερβολική χρήση. Αυτά περιλαμβάνουν:

• Πόνος. Αυτός ο πόνος δεν μπορεί να συνδεθεί με έναν οξύ τραυματισμό, όπως από την πτώση. Ο πόνος αυξάνεται συχνά με τη δραστηριότητα
• Πρήξιμο
• Αλλαγές στη μορφή ή την τεχνική
• Μειωμένο ενδιαφέρον στην πράξη

Στο μυοσκελετικό σύστημα του αναπτυσσόμενου αθλητή, ο πόνος από επαναλαμβανόμενη κίνηση μπορεί να εμφανιστεί κάπου εκτός από την πραγματική θέση του τραυματισμού. Για παράδειγμα, ένας πόνος στο γόνατο σε ένα παιδί ή έναν έφηβο μπορεί στην πραγματικότητα να είναι πόνος που προκαλείται από τραυματισμό στο ισχίο.

Είτε ένας τραυματισμός είναι οξύς είτε λόγω υπερβολικής χρήσης, ένα παιδί που εμφανίζει ένα σύμπτωμα που παραμένει ή επηρεάζει την αθλητική του απόδοση, θα πρέπει να εξεταστεί από γιατρό. Δεν πρέπει ποτέ να επιτρέπεται σε ένα παιδί να «εργάζεται μέσα από τον πόνο».

Στρατηγικές για την πρόληψη τραυματισμών αθλητικών νέων

Υπάρχουν πολλές στρατηγικές που μπορούν να ακολουθήσουν οι προπονητές, οι γονείς και οι αθλητές για να αποτρέψουν τους αθλητικούς τραυματισμούς. Το πιο σημαντικό, οι αθλητές πρέπει:

• Να είναι σε σωστή φυσική κατάσταση για να παίξουν ένα άθλημα (οι αθλητικές εξετάσεις πριν από τη συμμετοχή μπορεί να είναι πολύ χρήσιμες για τον έλεγχο πιθανών προβλημάτων)
• Να γνωρίσουν και να τηρούν τους κανόνες ενός αθλήματος
• Να φορούν κατάλληλο προστατευτικό εξοπλισμό (για παράδειγμα, επικαλαμίδες για ποδόσφαιρο, κράνος με σκληρό κέλυφος όταν αντιμετωπίζουν ρόπαλο μπέιζμπολ, κράνος και επένδυση σώματος για χόκεϊ επί πάγου)
• Να κάνουν ορθή χρήση του αθλητικού εξοπλισμού (για παράδειγμα, σωστή ρύθμιση των συνδέσμων στα χιονοδρομικά)
• Πάντα να προθερμαίνονται, πριν τον αγώνα
• Να μένουν ενυδατωμένοι
• Να αποφεύγουν τον αγώνα όταν είναι πολύ κουρασμένοι ή όταν πονάνε.

Κατάλληλη εκπαίδευση

Οι νεαροί αθλητές χρειάζονται κατάλληλη προπόνηση για αθλήματα. Θα πρέπει να ενθαρρύνονται να προπονούνται για το άθλημα και όχι να περιμένουν ότι το ίδιο το άθλημα θα τους βάλει σε φόρμα.

Οι νεαροί αθλητές θα πρέπει επίσης να ακολουθούν ένα κανονικό πρόγραμμα προετοιμασίας (σε συνδυασμό με τον προπονητή τους) με ενσωματωμένες ασκήσεις που έχουν σχεδιαστεί ειδικά για το άθλημά τους. Επιπλέον, ένα καλά δομημένο, στενά ελεγχόμενο πρόγραμμα προπόνησης με βάρη μπορεί μετριοπαθώς να βοηθήσει τους νέους να προετοιμαστούν για αθλητικές δραστηριότητες.

Σταματήστε τους αθλητικούς τραυματισμούς

Πολλοί αθλητικοί τραυματισμοί σε νεαρούς αθλητές – ιδιαίτερα τραυματισμοί αγκώνα και γόνατος – προκαλούνται από υπερβολική, επαναλαμβανόμενη καταπόνηση σε ανώριμες μονάδες μυών-οστών. Οι γιατροί βλέπουν αύξηση των υπερβολικών τραυματισμών, επειδή πολλοί νεαροί αθλητές επικεντρώνονται σε ένα μόνο άθλημα και προπονούνται όλο το χρόνο. Η Αμερικανική Ακαδημία Ορθοπεδικών Χειρουργών συνεργάστηκε με τον οργανισμό STOP Sports Injuries για να βοηθήσει στην εκπαίδευση των γονέων, των προπονητών και των αθλητών σχετικά με τον τρόπο πρόληψης των σοβαρών τραυματισμών. Συγκεκριμένες συμβουλές για την πρόληψη των σοβαρών τραυματισμών περιλαμβάνουν:

• Περιορίστε τον αριθμό των ομάδων στις οποίες το παιδί σας παίζει σε μια σεζόν. Τα παιδιά που παίζουν σε περισσότερες από μία ομάδες διατρέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο τραυματισμών από υπερβολική χρήση.
• Μην επιτρέπετε στο παιδί σας να παίζει ένα άθλημα όλο το χρόνο – το να κάνετε τακτικά διαλείμματα και να παίζετε άλλα αθλήματα είναι απαραίτητο για την ανάπτυξη δεξιοτήτων και την πρόληψη τραυματισμών

Ατμόσφαιρα Υγιεινού Ανταγωνισμού

Οι προπονητές και οι γονείς είναι επίσης υπεύθυνοι για τη δημιουργία μιας ατμόσφαιρας που προωθεί την ομαδική εργασία και το αθλητικό πνεύμα.

Ο αθλητισμός για νέους πρέπει να είναι πάντα διασκεδαστικός. Η στάση «νίκη με κάθε κόστος» πολλών γονέων, προπονητών, επαγγελματιών αθλητών και συνομηλίκων μπορεί να οδηγήσει σε τραυματισμούς. Ένας νεαρός αθλητής που προσπαθεί να ανταποκριθεί στις μη ρεαλιστικές προσδοκίες των άλλων, μπορεί να αγνοήσει προειδοποιητικά σημάδια τραυματισμού και να συνεχίσει να παίζει, ενώ πονά.

Οι νεαροί αθλητές πρέπει να μάθουν να αντιμετωπίζουν τη νίκη και την ήττα με σωστή προοπτική.. Η προώθηση της ηθικής «νίκη με κάθε κόστος» μπορεί να έχει τόσο βραχυπρόθεσμες όσο και μακροπρόθεσμες επιζήμιες επιπτώσεις σε ευαίσθητους νεαρούς αθλητές.

Ειδικές εκτιμήσεις

Γυναίκες αθλητές

Ο αθλητισμός και η άσκηση είναι υγιείς δραστηριότητες για κορίτσια και γυναίκες όλων των ηλικιών. Η συμμετοχή κοριτσιών και νεαρών γυναικών στον αθλητισμό έχει αυξηθεί σημαντικά. Περιστασιακά, μια αθλήτρια που επικεντρώνεται στο να είναι λεπτή ή ελαφριά μπορεί να τρώει πολύ λίγο ή να ασκείται πάρα πολύ. Κάτι τέτοιο μπορεί να προκαλέσει μακροχρόνια βλάβη στην υγεία.

Χρήση στεροειδών

Πολλοί νεαροί αθλητές – αγόρια και κορίτσια – χρησιμοποιούν αναβολικά στεροειδή μαύρης αγοράς, για να βελτιώσουν την αθλητική τους απόδοση. Τα στεροειδή έχουν αποδειχθεί ότι αυξάνουν τη μυϊκή μάζα, αλλά μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές και δυνητικά απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές και θα πρέπει να αποφεύγονται. Τα περισσότερα στεροειδή είναι παράνομα και απαγορεύονται από αθλητικούς οργανισμούς.

Αθλητικά συμπληρώματα

Πολλοί αθλητές όλων των ηλικιών λαμβάνουν αθλητικά συμπληρώματα, όπως η κρεατίνη, επειδή πιστεύουν ότι θα αυξήσει τη δύναμη και θα βελτιώσει την αθλητική απόδοση.

Τα συμπληρώματα που διατίθενται στα καταστήματα ενδέχεται να διαφέρουν σε ποσότητα και ποιότητα και δεν υπάρχει εγγύηση ασφάλειας ή καθαρότητας.

Δεν υπάρχει επίσης αρκετή έρευνα σχετικά με τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην υγεία από τη λήψη αθλητικών συμπληρωμάτων, ειδικά σε εφήβους και παιδιά που εξακολουθούν να μεγαλώνουν.

Ανεξάρτητα από την ηλικία ή την κατάσταση της υγείας σας, συμβουλευτείτε πάντα το γιατρό σας πριν πάρετε συμπληρώματα διατροφής.

Οφέλη από την αθλητική συμμετοχή

Η αθλητική δραστηριότητα των νέων είναι γενικά ασφαλής με χαμηλούς κινδύνους και υψηλά οφέλη. Ο κύριος στόχος πρέπει να είναι η ευχάριστη συμμετοχή. Η έκθεση σε ανταγωνιστικά και μη ανταγωνιστικά αθλήματα ενθαρρύνει την ανάπτυξη της φυσικής κατάστασης, των κινητικών δεξιοτήτων, των κοινωνικών δεξιοτήτων και μιας δια βίου εκτίμησης για τον αθλητισμό.